Το κουκουλιώτικο τρίτοξο γεφύρι, σαν κινούμενη κάμπια, στη Μπάγια. Ισως το πιο όμορφο, το πιο αγαπητό στους φωτογράφους γεφύρι.

Πέτρινο
(ποίημα του Μιχάλη Γκανά)

Εκεί που σμίγουν δυο ποτάμια,
και αδερφώνουν τα νερά
ένα γεφύρι πέτρινο
απλώνει τ΄ άσπρα του φτερά

Ξέρω τα χέρια που το χτίσανε
τα πόδια που το περπατήσανε.

Κρυμμένο μέσα στα πλατάνια
ακούει τ΄ άγρυπνο νερό,
ένα γεφύρι πέτρινο
που ταξιδεύει στον καιρό.

Ξέρω τα χέρια που το χτίσανε
τα χείλη που το τραγουδήσανε.

(Άκου το γέλιο της χτισμένης
στα πέρατα οικουμένης)

ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ

 ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ: http://ligapola.blogspot.com

ΣΚΑΜΝΕΛΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ

Το Βίντεο το οποίο ακολουθεί, το βρήκαμε στο You Tube και περιλαμβάνει εικόνες από την περιοχή του Σκαμνελίου στο Ζαγόρι. Μπορείτε αν θέλετε να το δείτε και να απολαύσετε και την ωραία δημοτική μουσική που επέλεξε ο δημιουργός του.

Στο Πάπιγκο ο Λάκης Γαβαλάς.

Στο Μεγάλο Πάπιγκο βρίσκεται από την παραμονή των Χριστουγέννων,ο γνωστός σχεδιαστής μόδας Λάκης Γαβαλάς. Ο κ. Γαβαλάς, μένει στον ξενώνα "Αvragonio" του κ. Πέτρου Οικονομίδη. Στο Μεγάλο Πάπιγκο, απολαμβάνει τις ολιγοήμερες διακοπές της και την Ηπειρωτική φιλοξενία και η Νταίζη Μανιατοπούλου. 

ΠΗΓΗ:  http://epirusgate.blogspot.com/

Αραχτή στη ζέστη!

Μπήκα να πιω ένα καφέ σε μαγαζί στο Ζαγόρι μας, και πήγα να κάτσω στο τζάκι. Αλλά η γάτα είχε καταλάβει την καρέκλα δίπλα του και άπλωσε τα ποδάρια της. 

Ανασκάλεψα τα κάρβουνα και η φλόγα θέριεψε και αυτή ζεστάθηκε περισσότερο! 

Την ζήλεψα,αλλά η πόζα της μου άρεσε.!

ΠΗΓΗ:  http://vradeto1340.blogspot.com/

Ένας 85χρονος από το Ζαγόρι «κουβαλούσε» στην κοιλιά του βλήμα από την εποχή του Εμφυλίου!

Ο Πίδας Ντιναλέξης, ο 85χρονος Τσερβαριώτης με το αιώνιο χαμόγελο και την καλή καρδιά, μια ζωή αφεντικό στο παραδοσιακό καφενείο της οικογένειας στο χωριό, γνωστός από τα ποιήματά του και το πάθος του για το Τσερβάρι (Ελαφότοπο) αποδείχτηκε και ήρωας με αδιαμφισβήτητο τρόπο.
Όταν χρειάστηκε να κάνει μια επέμβαση στο Πανεπ. Νοσοκομείο Ιωαννίνων, έκπληκτος ο χειρούργος καθηγητής έβγαλε απʼ την κοιλιά του ένα βλήμα! Ήταν το... αναμνηστικό δώρο του Εμφυλίου.
Εκεί ανάμεσα από ορούς και σωληνάκια με δάκρυα στα μάτια διηγείται:
«Ξεκίνησε μια φάλαγγα απʼ τα Γιάννινα με ναρκοσυλλέκτη μπροστά, γιατί ο δρόμος ήταν γεμάτος νάρκες. Όμως η νάρκα ήταν τυλιγμένη με τομάρι και δεν την κατάλαβε.
Πίσω έρχονταν το δικό μας αυτοκίνητο. Εγώ καθόμουν στην άκρα και πέταζα το τσιγάρο εκείνη την ώρα. Έσκασε η νάρκα μας πέταξε στο δρόμο, γίναμε σωρός.
Εγώ κατάλαβα κάτι τσιμπήματα στην κοιλιά και μάτωσα. Είχαμε ατομικές γάζες. Έβαλα μία και πήγα να δέσω άλλα παιδιά. Δυο τρεις βαστιόμασταν… Οι άλλοι ήταν πληγωμένοι βαριά, χωρίς χέρια, χωρίς ποδάρια. Ένα παιδί με κομμένο το ποδάρι έσκουζε και χάλευε: «Το ποδάρι μʼ το ποδάρι μʼ». Ψάχναμε όλοι για το ποδάρι.
- Θα το βρούμε, κάνε κουράγιο του είπα και λιγοθύμισα.
Πίσω έρχονταν η φάλαγγα. Μας πήραν και μας πήγαν στου Γεωργίου Σταύρου, στο Γυαλί Καφενέ. Δεν έβρισκες σειρά. Ποιον να πιάκουν ποιον νʼ αφήκουν. Ο στρατιωτικός γιατρός μʼ άλλαξε γάζα και γύρισα στο μέτωπο. Βαστούσαν εκείνους που ήταν βαριά.
Πήγαμαν στη Μουργκάνα, μακελιό μεγάλο… Ήμουν και στο παιδομάζωμα. Κοπάδια σαν τʼ αρνιά που παν για σφάξιμο τα παιδιά. Αφέντευαν κι οι μάκες κι οι μάνες από πίσω κλαίγοντας. Σαν να τα γλέπω μπροστά μου». Σταματάει. Ένας λυγμός κόβει τη σκέψη του.
- «Μου έμεινε μια τρύπα στην κοιλιά που δεν έκλεινε. Τι έχω, τι έχω, συρίγγιο. Τώρα που με άνοιξε ο γιατρός βρέθηκε το βλήμα, ύστερα από 60 τόσα χρόνια!
Να μην φτάκουμε να ματαϊδούμε πόλεμο, ούτε εμείς ούτε τα παιδιά και τα εγγόνια μας»...

Πηγή Πρωϊνός Λόγος

Το διαβάσαμε στο:  http://epirus-ellas.blogspot.com

ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ΤΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ.

Η Ηπειρομάννα έχει βγάλει τόσους αποδήμους και οι οποίοι έχουν διαπρέψει σ’ όλο τον κόσμο και έχουν βοηθήσει την Ελλάδα σε την οποιανδήποτε στιγμή ακόμα από το αίμα τους και από το πενιχρό ή μεγάλο εισόδημα τους, που βγάλανε στην ξενιτιά . Όμως τώρα η Ήπειρος έχει την ανάγκη για να στηριχθεί και μέσα από τον Τουρισμό με σκοπό, οι ηπειρώτες να μπορούν να έχουν δυνατότητα να γευθούν τα καλά που προέρχονται από την παροχή υπηρεσιών από την μεγάλη οικονομική δύναμη που είναι και ο Εσωτερικώς Τουρισμός και ο Τουρισμός των αποδήμων αδελφών μας.

Για αυτό τον λόγο, το Apodimos.com καλεί όλους και τους Έλληνες και τους Απόδημους αδελφούς μας και τους φίλους τους , που πηγαίνουν για τουρισμό στα ελληνικά νησιά για να γευθούν την θάλασσα, ας μελετήσουν και ας γνωρίσουν τα Γεφύρια της Ηπείρου και τον περιβάλλοντα χώρο τους και τότε θα νοιώσουν την ανάγκη για να επιστρέψουν και πάλι για να θυμούνται τα γεφύρια και πως πέρασαν και για να επιστρέψουν και πάλι με τους φίλους τους. Καμιά φυσική ομορφιά δεν υπάρχει σαν την Ήπειρο διότι τα έχει όλα.  

Το ταξίδι στην Ήπειρο, μοιάζει με παιχνίδι της φαντασίας στον μύθο και στην πραγματικότητα. Η ιστορία της ξεκινά από τα βάθη των αιώνων , οι δε Ηπειρώτες έχουν ξεχυθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη από την αρχαιότητα ως τις ημέρες μας. Πάντοτε η Ήπειρος αποτελούσε ένα ζωντανό κομμάτι του Ελληνισμού. Η γεωγραφική της θέση καλύπτει το βορειοδυτικό τμήμα του ελλαδικού χώρου. Οι κλιματολογικές συνθήκες και η διαμόρφωση του εδάφους κάνουν την Ήπειρο αξιόλογη όχι μόνο για τις διακοπές, αλλά και για ιστορική μελέτη, μια και η ιστορία με το σήμερα είναι τόσο κοντά και συνάμα τόσο μακριά. Από τα  

Εικόνες από το Κουκούλι Ζαγορίου - (Μέρος 3)

Το βίντεο που ακολουθεί είναι το τρίτο μέρος από μία σειρά που βρήκαμε στο You Tube για την περιοχή του Κεντρικού Ζαγορίου και ειδικώτερα το Κουκούλι και την γύρω περιοχή.

Εάν σας άρεσαν τα δύο προηγούμενα μπορείτε να δείτε κι αυτό.

Εικόνες από το Κουκούλι Ζαγορίου - (Μέρος 2).

Στη συνέχεια του βίντεο που είδατε στην προηγούμενη ανάρτησή μας, σας δίνουμε το δεύτερο μέρος του, στο οποίο ο δημιουργός του έχει καταγράψει πανέμορφες εικόνες και πληροφορίες από το Κουκούλι και τα γύρω χωριά. Και αυτό το βρήκαμε στο You Tube.

Εικόνες από το Ζαγόρι - (Μέρος 1).

Το βίντεο που ακολουθεί, το οποίο βρήκαμε στο You Tube περιλαμβάνει όμορφες εικόνες από την περιοχή του Ζαγορίου τις οποίες μπορείτε να απολαύσετε!

 Ο δημιουργός του ξεκίνησε με εικόνες από τα Γιάννενα και  στη συνέχεια ανέβηκε προς τα  Ζαγοροχώρια όπου κατέγραψε τις ομορφιές τους. Πολύ ωραία η δουλειά του!

Στέγες!

Αυτό το καλό έχει το χιόνι. Σκεπάζει τα πάντα και τα κάνει ομοιόμορφα και όμορφα συνάμα. 

Σκεπάζει τις στέγες και κρύβει το "παραδοσιακό" μυστικό τους.

ΠΗΓΗ:  http://vradeto1340.blogspot.com/

Τα Χριστούγεννα στο Ηλιοχώρι

                    Την παραμονή των Χριστουγέννων οι γιαγιές και οι μητέρες φτιάχνουν τα ψωμιά και τα κουλουράκια, τα μοιράζουν στα παιδιά πού φέρνουν γύρα στο χωριό για να πούνε τα κάλαντα.
Το καλύτερο και καλοθρεμμένο αρνί ή κατσίκι σφάζονταν για κουρμπάνι. Ετοίμαζαν και λαχανοσαρμαδες (γιαπράκια) με κιμά από κρέας μέσα στη γέμιση. Ήταν γευστικότατα, κρατούσαν δε όλες τις μέρες των Χριστουγέννων, πού συμβόλιζαν τα πρωτοσπάργανα του νεογέννητου Χρίστου.
Στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, μαζί με το κρέας, αντί για σαλάτα, γέμιζαν μια βαθουλή πιατέλα γεμάτη λαχαναρμιά και λίγο νοστιμότατο αρμοζούμι, με κόκκινο πιπέρι και λάδι. Πρώτης τάξεως ορεκτικό. Μαζί ρουφούσαν και το ωραίο κρασί, πού συμβόλιζε της γιορτής τη γλύκα. Το αρμόζουμο το χρησιμοποιούσαν για να περνά το μεθύσι.

Από την παραμονή των Χριστουγέννων και ως τα Φώτα οι γυναίκες του χωρίου συνηθίζανε να κρατούν τη φωτιά στο τζάκι αναμμένη μέρα-νύχτα. Βάζανε ένα χοντρό ξύλο, ένα κούτσουρο, στη γωνιά και όταν σώνονταν αυτό, βάζανε άλλο, για να κρατηθεί η φωτιά αναμμένη όλο το Δωδεκαήμερο. Τη στάχτη της φωτιάς στο τέλος του Δωδεκαημέρου τη ρίχνανε στις ρίζες των δένδρων του κήπου, ή τη σκορπίζανε στα χωράφια για να καρποφορήσουν.
Μετά τα μεσάνυχτα της παραμονής των Χριστουγέννων χτυπούσε χαρμόσυνα η καμπάνα του Αγίου Νικολάου για ν' αρχίσει η λειτουργία των Χριστουγέννων. Γενικά η ιεροτελεστία του χριστουγεννιάτικου τραπεζίου άφησε παλαιότερα, περισσότερο στα παιδιά, τις πιο εντυπωσιακές και νοσταλγικές γλυκοθύμησες.
Γι' αυτό και σ' όλη τους τη ζωή, οι Ντομπρινοβίτες σαν βρίσκονταν στα μακριά τα ξένα, θεωρούσαν κακοσήμαδη την απουσία τους από το οικογενειακό τους χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Τόσο στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, όσο και στα μεγαλογιορτινά, πρόσθεταν ξεχωριστό σερβίτσιο και κάθισμα για κάθε πρόσωπο της οικογένειας πού έλειπε στα ξένα.

Το κείμενο είναι αναδημοσίευση από το βιβλίο του Ν. Εξάρχου «Το Ντομπρίνοβο»

ΠΗΓΗ:  iliochori.eu

Τα Χριστούγεννα στο Σκαμνέλι!

Στο βιβλίο με τον τίτλο "Το Σκαμνέλι", ο συγγραφέας του Οδυσσέας Θ. Φραγκούλης, κάνει αναφορά στην ιστορία, τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις  του χωριού του. Μεταξύ των άλλων κάνει και μία μικρή αναφορά για το τι γινόταν στο χωριό τις ημέρες των Χριστουγέννων τα παλαιότερα χρόνια.

Συγκεκριμένα, στο κεφάλαιο με τον τίτλο "Θρησκευτική ζωή", αναφέρει τα εξής:

" Σαν έρχουνταν οι μέρες για τα Χριστούγεννα, οι ετοιμασίες ήταν μεγάλες παρά το ότι ήταν χειμώνας. 

Τα σπίτια συγυρίζονταν με επιμέλεια και έλαμπαν από καθαριότητα. Η καθαριότητα των ρούχων γίνονταν τώρα «γιατί τα Δωδεκαήμερα καθώς έλεγαν δεν πλένουν ρούχα επειδή είναι Δρύμες και τα ρούχα λιώνουν». Τα πρόσφορα ετοιμάζουνταν και μαζί μ' αυτά και οι κουλούρες «οι καλεντίνες» σε σχήμα οκτώ (8) για τα παιδιά. Που σαν έρχουνταν την παραμονή στα σπίτια τους, έδιναν με την κουλούρα και ξηρούς καρπούς, καρύδια, λεφτόκαρα, κεράσια στεγνά και ό,τι άλλα φρούτα είχαν. Όσο χιόνι και αν ήταν οι δρόμοι μες το χωριό καθαρίζουνταν ως την εκκλησία. Και άμα σήμαινε ο ξύλινος σήμαντρος — δεν επιτρέπονταν τα πρώτα χρόνια της δουλείας οι καμπάνες — τότε ξεκινούσαν με τα μικρά φαναράκια για να παρακολουθήσουν την ακολουθία. Αργότερα το καμπαναριό εφοδιάστηκε με μεγάλες και μικρές καμπάνες και με σιδερένιο σήμαντρο. Τις μέρες αυτές μιλούσαν στα παιδιά για τα «καψόρια» που γυρίζουν τη νύχτα στους δρόμους και παίρνουν την μιλιά των ανθρώπων και τους κάνουν κακό".

Το Χριστουγεννιάτικο έθιμο του χριστόψωμου στους Σαρακατσάνους.

Οι Σαρακατσάνοι τσοπάνηδες φτιάχνουν δύο χριστόψωμα. Το πρώτο, το καλύτερο και με τα πιο πολλά κεντίδια, είναι για το Χριστό «για να τους φυλάει και να τους βλογάει». Πάνω του σκαλίζουν ένα μεγάλο σταυρό - φεγγάρι με πέντε λουλούδια.

Το δεύτερο, η τρανή Χριστοκουλούρα ή Ψωμί του Χριστού, είναι για τα πρόβατα. Έτσι τα τιμά ο βοσκός και τα βλογά ο Χριστός. Στη Χριστοκουλούρα παριστάνεται με ζύμη, όλη η ζωή της στάνης, δηλαδή η μάντρα, τα πρόβατα, οι βοσκοί κ.λ.π.

(Από το περιοδικό «Ουράνιο Τόξο»)

ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ:  http://orthodox-world.pblogs.gr

Τηγανίτες ή σπάργανα του Χριστού.

Τα παλαιότερα χρόνια στα χωριά μας, τα Χριστούγεννα, αντί για άλλα γλυκά, συνήθιζαν να φτιάχνουν τα λεγόμενα σπάργανα του Χριστού. Δηλαδή τηγανίτες, ψημένες σε μαυρόπλακες, στις οποίες πρόσθεταν καρύδια και ζάχαρη. Μία συνταγή για το συγκεκριμένο γλύκισμα βρήκα στη σελίδα www.lippavillage.com και σας τη μεταφέρω για να δοκιμάστε να το φτιάξετε, αν έχετε τη διάθεση κι αν διαθέτετε τα απαραίτητα μέσα. Χρειάζεστε οπωσδήποτε τζάκι, πυροστιά και μαυρόπλακα και σίγουρα θα δοκιμάσετε κάτι διαφορετικό!

Καλή επιτυχία σε όσους και σε όσες το τολμήσουν.

ΥΛΙΚΑ-ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΥΛΙΚΩΝ
-αλεύρι
-νερό
-λίγο αλάτι
-καρύδια
-ζάχαρη

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το ανακατεύουμε με λίγο αλάτι.
Το βάζουμε σε μια λίμπα (μεταλλική λεκανίτσα) και προσθέτουμε σιγά-σιγά χλιαρό νερό.
Χτυπάμε πολύ καλά το μίγμα με ένα πιρούνι μέχρι να γίνει κουρκούτι πηχτό.
Ανάβουμε φωτιά και πάνω στην πυροστιά τοποθετούμε μια καθαρή μαυρόπλακα.
Αφού κάψει η πλάκα, με μια μεγάλη κουτάλα ρίχνουμε μίγμα.
Όταν ψηθεί η τηγανίτα από τη μια πλευρά τη γυρίζουμε και από την άλλη πλευρά για να ψηθεί.
Καθαρίζουμε καρύδια και στο πέτρινο γουδί τα τρίβουμε(στουμπάμε).
Βάζουμε τις τηγανίτες σε σινί (στρογγυλό χάλκινο ταψί) και ανάμεσα σε κάθε στρώση ρίχνουμε αρκετά τριμμένα καρύδια.
Μετά σε μια κατσαρόλα βράζουμε τη ζάχαρη με νερό μέχρι να γίνει ένα πολύ αραιό σιρόπι με το οποίο περιλούομε τις τηγανίτες.

*Οι τηγανίτες γίνονται την παραμονή των Χριστουγέννων και τρώγονται την ημέρα των Χριστουγέννων το πρωί.

Ευχές Χριστουγέννων!

Θα ήθελα να ευχηθώ, μέσα από την καρδιά μου, σε όλες τις φίλες και τους φίλους της σελίδας, στις Ηλιοχωρίτισες και τους Ηλιοχωρίτες,τις Ζαγορίσιες και τους Ζαγορίσιους, τους Ηπειρώτες γενικότερα αλλά και σε όλο τον κόσμο, ο νεογέννητος Χριστός να φέρει υγεία, χαρά και ευτυχία στα σπίτια τους.

Χρόνια Πολλά, Καλά Χριστούγεννα και να περάσετε όμορφα τη σημερινή ημέρα με τις οικογένειές σας, τους φίλους σας και όσους αγαπάτε.