ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΤΟ:

iliochori@gmail.com


31 Οκτ 2010

Καπέσοβο. Ένα από τα γραφικότερα χωριά του Ζαγορίου.

Το Καπέσοβο είναι ένα από τα πιο γραφικά και καλοδιατηρημένα χωριά του Κεντρικού Ζαγορίου. Βρίσκεται σε αμφιθεατρική θέση στην άκρη της χαράδρας της Μεσαριάς, σε υψόμετρο 1100 μ. και απέχει από τα Γιάννενα 43 χλμ. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Τύμφης.
Ο επισκέπτης του χωριού μπορεί να περιπλανηθεί στα πέτρινα καλντερίμια του, να θαυμάσει τα πετρόκτιστα σπίτια και το κτίριο της Πασχαλείου Σχολής, την οποία ίδρυσαν οι ευεργέτες Κων/νος και Παύλος Πασχάλης το 1861. Αξιόλογη είναι και η κεντρική εκκλησία του χωριού, ο Άγιος Νικόλαος, που την έφτιαξε ο Νούτσος Καραμεσίνης το 1793. Τον 17ο και τον 18ο αιώνα κάποιοι Καπεσοβίτες διακρίθηκαν ως αγιογράφοι και ιστόρησαν πολλές εκκλησίες στα Ζαγοροχώρια.
Σήμερα στο χωριό υπάρχουν τέσσερις ξενώνες, στους οποίους μπορούν να φιλοξενηθούν οι επισκέπτες του  ενώ σε πολύ μικρή απόσταση και στην απέναντι πλευρά της χαράδρας της Μεσαριάς, βρίσκεται η Σκάλα του Βραδέτου. Στις 20  Ιουλίου γίνεται στην πλατεία του χωριού ένα από τα καλύτερα πανηγύρια του Ζαγορίου στο οποίο συρρέουν αρκετοί επισκέπτες από τα γύρω χωριά αλλά και από την πόλη των Ιωαννίνων, για να απολαύσουν παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια του Ζαγορίου με πρώτο και καλύτερο αυτό πού έχει ως τίτλο το όνομα του χωριού δηλ. «Καπέσοβο».
Η Πασχάλειος Σχολή

Ο Ναός του Αγίου Νικολάου

Καταράκτης Καπεσόβου!

Οι διαφορές του Καπεσοβίτικου καταρράκτη από του Ηλιοχωρίου είναι οι εξής!
  • Δημιουργείται κάθε φορά που βρέχει,
  • έχει μικρότερο ύψος,
  • δεν μπορείς να κολυμπήσεις κάτω από αυτόν,
  • και δεν είναι εύκολα προσβάσιμος.
Αλλά τους "τρώμε" μόνο στην πολυχρωμία. Ο Ηλιοχωρίτικος είναι μέσα στο δάσος (σε περισσότερο πράσινο) ενώ ο δικός μας ελεύθερος και ανάλογα με τις εποχές έχει και διαφορετικά χρώματα! 

Προετοιμασίες για το Χειμώνα.

Σ΄ ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Ν. Έξαρχου με τίτλο "Το Ντομπρίνοβο", περιγράφεται συνοπτικά το τι γινόταν αυτή την εποχή στο  Ντομπρίνοβο, τα παλαιότερα χρόνια, όταν αυτό ήταν γεμάτο από κόσμο και ζωή. Γράφει λοιπόν ο Ν. Έξαρχος:

"Κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, μόλις μπαίνει ο Νοέμβριος, το Ντομπρίνοβο παίρνει διαφορετική όψη. Οι γεωργικές εργασίες σταματούν, το σιτάρι, το κρασί, το λάδι και ο ζαϊρές για τα ζώα είναι αποθηκευμένα. Αρχίζουν να ετοιμάζουν τα τουρσιά. Γέμιζε κάθε σπίτι σχεδόν ολόκληρο βαρέλι με 40-50 κραμπουλάχανα (κραμβολάχανα), έριχναν αλάτι, νερό και μυρωδικά. Σ΄ ένα-δυο μήνες ήταν έτοιμη η αρμιά. Σ' άλλα βάζα (μικρότερα βαρελάκια), έβαζαν τομάτες άγουρες και πιπεριές με το ξύδι και το άλας. Επίσης με τις οκάδες ραμάτιαζαν τις κόκκινες πιπεριές. Κρεμούσαν τις αρμάδες στον ήλιο, για να τις φάνε το χειμώνα. Στο Ντομπρίνοβο είχαν πολλές κυδωνιές, με μεγάλη παραγωγή. Τα δωμάτια και τα σεντούκια μοσχοβολούσαν από τα κυδώνια όλο τον χειμώνα."

ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΝ ΠΗΡΑΜΕ ΑΠΌ:  nline.gr

Αρκετοί οι επισκέπτες στα Ζαγοροχώρια.

Ο πολύ καλός καιρός στην περιοχή μας και η αργία της 28ης Οκτωβρίου, συνετέλεσαν στο  να έρθουν αυτές τις ημέρες στα Ζαγοροχώρια αρκετοί επισκέπτες, από κάθε σημείο της Ελλάδας. 
Το Σάββατο 30-10-2010 βρεθήκαμε με φίλους στο Μονοδέντρι, τη Βίτσα, το Κουκούλι και τους Κήπους. 
Σε όλα τα χωριά συναντήσαμε αρκετούς επισκέπτες, οι οποίοι μετακινούντο είτε με τουριστικά λεωφορεία είτε με δικά τους αυτοκίνητα και επισκεπτόταν τα διάφορα αξιοθέατα ενώ και τα καταστήματα εστίασης ήταν γεμάτα κόσμο. Τό ίδιο συνέβαινε και με τους ξενώνες, οι οποίοι είχαν αρκετό κόσμο. Ευτυχώς που υπάρχει ακόμη η δυνατότητα σε αρκετούς συνανθρώπους μας να απολαμβάνουν τις ομορφιές του Ζαγορίου. 
Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα ανακάμψουμε από την οικονομική κρίση, η οποία μαστίζει τη Χώρα μας κι έτσι θα δοθεί η δυνατότητα σε περισσότερους λάτρεις και φίλους του ορεινού τουρισμού, να επισκεφθούν και να γνωρίσουν από κοντά τις ομορφιές της περιοχής μας.
Πλήθος επισκεπτών στην θέση Οξυά του Μονοδεντρίου για να απολαύσουν τη θέα στο φαράγγι του Βίκου
Πολλοί οι επισκέπτες και στην Αγία Παρασκευή στο Μονοδέντρι
Επισκέπτες και στο τρίτοξο γεφύρι πριν τους Κήπους

Έπεσε το πρώτο χιόνι.

Ψηλά στα βουνά, πάνω από το Τσεπέλοβο, έπεσαν ήδη τα πρώτα χιόνια και οι κορυφές άσπρισαν.
Ας ευχηθούμε να έχουμε καλό χειμώνα και όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα από τις χιονοπτώσεις που θα έρθουν στην περιοχή.


30 Οκτ 2010

Δίκορφο.

Ένα ζαγορίσιο πετρόκτιστο χωριό-ανακάλυψη, μόλις 37 χιλιόμετρα μακριά από τα Γιάννενα κι όμως σχεδόν άγνωστο. Η Ελένη Κούκη περπάτησε στα καλντερίμια του και σας αποκαλύπτει τα μυστικά του. Μόνο προλάβετε, γιατί οι εξελίξεις τρέχουν και εντός ολίγου τα μυστικά του Δίκορφου θα είναι γνωστά σε όλους!
Για να διαβάσετε τη συνέχεια του άρθρου της Ελένης Κούκη  που αφορά το χωριό Δίκορφο, πατήστε εδώ

ΠΗΓΗ:  www.athinorama.gr

Οι Δρακόλιμνες της Πίνδου.

Είναι γεγονός ότι το ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ κρύβει πραγματικούς θησαυρούς. Ψάχνοντας το αρχείο αυτό, βρήκα την πολύ αξιόλογη σειρά ντοκιμαντέρ του Γιώργου Κολόζη με τίτλο "Τα Βουνά της Ελλάδας".
Ένα από τα ντοκιμαντέρ της σειράς αυτής αφορά τις Δρακόλιμνες της Πίνδου μεταξύ των οποίων είναι και αυτή της Τύμφης. 
Μέσα από το ντοκιμαντέρ αυτό θα γνωρίσετε περιγραφές, μύθους και λαϊκές παραδόσεις που αφορούν τις Δρακόλιμνες.
Για να δείτε το ντοκιμαντέρ μπορείτε να πατήσετε εδώ.

Βλάχοι - Σημασία και προέλευση της λέξης "Βλάχος" .

Οι Βλάχοι είναι ένα σύμπλεγμα λαών που χρησιμοποιούν λατινογενείς γλώσσες όπως η Αρωμουνική, η Βλαχομογλενίτικη και η Ιστρορουμάνικη. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις για την καταγωγή τους.
Στην Ελλάδα η λέξη Βλάχος (με κεφαλαίο Β) χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τους ομιλούντες την Βλάχικη γλώσσα (Αρμάνοι) ή τους ομιλούντες την Βλαχομογλενίτικη. Με την υποχώρηση της γλώσσας που παρατηρήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, η λέξη αναφέρεται πλέον και σε όσους προέρχονται από βλαχόφωνες οικογένειες χωρίς απαραίτητα να γνωρίζουν και να ομιλούν τη βλάχικη.
Στην καθημερινή γλώσσα ο βλάχος (με μικρό β) αποτελεί γενικευμένο όρο για όσους κατάγονται από βουνίσια ή αγροτική περιοχή, και αναφέρεται σε κάποιον που μιλάει με χωριάτικη προφορά. Συνήθως είναι υποτιμητικός χαρακτηρισμός και υποδηλώνει έλλειψη μόρφωσης και συμπεριφοράς. Χρησιμοποιείται κυρίως μεταφορικά για κάποιον απολίτιστο, αμόρφωτο και χωρίς τρόπους.

Προέλευση της λέξης "Βλάχος"

Η ιστορική έρευνα δεν έχει καταλήξει σε ένα γενικώς αποδεκτό συμπέρασμα για την πρόλευση της λέξης και η έλλειψη ομοφωνίας σχετίζεται ως ένα βαθμό με τις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν για την καταγωγή των Βλάχων. Η ονομασία Βλάχος είναι ασαφής με γενικό κανόνα να σημαίνει τον λατινόφωνο. Οι κυριότερες απόψεις που αναπτύχθηκαν όσον αφορά την ετυμολογία του όρου είναι:
  • Από την παλιοσλαβική λέξη vlah που σημαίνει ξένος, αλλοεθνής, μη Σέρβος αλλά λατινόφωνος.
  • Από την γερμανική λέξη Walechen που επίσης σημαίνει ξένο, μη Γερμανό αλλά λατινόφωνο.
  • Από τον αιγυπτιακό όρο "φελάχ"(=αγρότης), αυτός που ασχολείται με γεωργικές εργασίες.
  • Είναι εξέλιξη της λέξης Βληχή (δωρικά βλαχά) που σημαίνει βέλασμα.
  • Προέρχεται από την λέξη Volcae, κέλτικη φυλή η οποία συνόρευε με τα γερμανικά φύλα και με αυτό το όνομα οι Γερμανοί αποκαλούσαν οποιονδήποτε λατινόφωνο
  • Από την συνένωση των λέξεων valles (=κοιλάδα) και aqua (=νερό), δείγμα της ενασχόλησης των βλάχων με την κτηνοτροφία και την φροντίδα των ζώων.
  • Από το λατινικό villicus που ήταν για τους Ρωμαίους ο αγρότης.
ΠΗΓΗ:  http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%BB%CE%AC%CF%87%CE%BF%CE%B9

Σε χαμηλά επίπεδα η πληρότητα στα τουριστικά καταλύματα λόγω ακυρώσεων της τελευταίας στιγμής.

Αντιμέτωποι με ένα φαινόμενο που κάνει την εμφάνισή του αρκετά συχνά τα τελευταία χρόνια βρέθηκαν από την Τετάρτη οι δεκάδες επαγγελματίες του νομού και της Ηπείρου γενικότερα στον τουριστικό – ξενοδοχειακό κλάδο.Μέχρι και τις αρχές της εβδομάδας υπήρχε συγκρατημένη αισιοδοξία, η οποία έγινε βεβαιότητα την Τρίτη, ότι η τουριστική κίνηση τις ημέρες από την Πέμπτη μέχρι και την Κυριακή, θα ήταν ιδιαίτερα αυξημένη προς την περιοχή. Αυτό έδειχναν τα πρώτα στοιχεία από τις κρατήσεις και μάλιστα το απόγευμα της Τρίτης γινόταν λόγος για ποσοστά κρατήσεων που ξεπερνούσαν το 80%.Η αργία της Πέμπτης, ανήμερα της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου οδήγησε πολλούς στο να εκμεταλλευτούν την Παρασκευή και κάνοντας χρήση κάποιας άδειας από την εργασία τους, να απολαύσουν ένα όμορφο τετραήμερο στην Ήπειρο.Το δυστύχημα όμως ήταν πως από το πρωί της Τετάρτης εκδηλώθηκε μια ομοβροντία ειδήσεων από τα αθηναϊκά μέσα ενημέρωσης που έκαναν λόγο για ραγδαία επιδείνωση των καιρικών φαινομένων σε ολόκληρη την Ελλάδα μεταδίδοντας σκηνές από πλημμυρικά φαινόμενα κυρίως στη Μακεδονία.Το γεγονός βέβαια πως οι προβλέψεις της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας μιλούσαν για βελτίωση του καιρού στην Ήπειρο από το μεσημέρι της Πέμπτης και για ηλιοφάνεια που θα διαρκέσει μέχρι και την προσεχή Τρίτη, ελάχιστα απασχόλησε εκείνους που διέρρεαν ότι ο καιρός μόνο ιδανικός για εκδρομές δεν θα είναι.Έτσι, από το πρωί της Τετάρτης μέχρι και την Πέμπτη εκδηλώθηκε ένα κύμα ακυρώσεων, μονομερών κρατήσεων αλλά και ομαδικών, με αποτέλεσμα χθες σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Ξενοδόχων να γίνεται λόγος για κρατήσεις που δεν ξεπερνούν το 50% της πληρότητας.Όπως σημείωσε ο πρόεδρος της Ένωσης Κ. Βλάχος είναι καιρός να υπάρξει μια δυναμική και ομαδική αντίδραση σε όλους εκείνους που έχουν βάλει την Ήπειρο «στο μάτι» και εφευρίσκουν τα τελευταία χρόνια το ίδιο τέχνασμα, προκειμένου να «κλέψουν» επισκέπτες που είχαν επιλέξει να περάσουν κάποιες ημέρες στην περιοχή.Το περίεργο, συνάμα όμως και το πιο ανησυχητικό είναι πως αυτά τα φαινόμενα είχαν περίοδο εμφάνισης το μέσον της χειμερινής περιόδου. Αντιθέτως, είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο γίνεται χωρίς καλά – καλά να έχει «πιάσει» ο χειμώνας τουλάχιστον στην περιοχή των Ιωαννίνων και αυτό προμηνύει και κάποια αντίστοιχα πράγματα για το μέλλον.

ΠΗΓΗ:  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ:  epirusgate.blogspot.com

Τι πρέπει να γνωρίζουν οι ψηφοφόροι.

Πότε είναι άκυρο ένα ψηφοδέλτιο; Οι περισσότεροι απ’ τους ψηφοφόρους ξέρουν τα βασικά. Δηλαδή όταν μουτζουρώνεις το ψηφοδέλτιο ή έχει πάνω κάποια περίεργα σημάδια που ενδεχομένως δεν μπορείς να κατανοήσεις.Επίσης, οι ψηφοφόροι γνωρίζουν την περίπτωση να είναι άκυρο ένα ψηφοδέλτιο που τους έδωσε «ένας φίλος» σταυρωμένο, για να μην κάνουν καμιά… στραβή μέσα στην κάλπη.Παρόλα αυτά, πρέπει να προσέξουμε κι άλλα πολλά για να μη χαθεί η ψήφος, αφού πήραμε και την απόφαση για συμμετοχή στις τοπικές εκλογές, που μάλλον δεν ήταν και εύκολη ή συνοδευόμενη από τον ενθουσιασμό -οι παλαιότεροι θα το θυμούνται- των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων, όπως δείχνουν και όλες οι δημοσκοπήσεις.Τέλος πάντων, αν πρέπει οι ψηφοφόροι να προσέξουν μια φορά, οι δικαστικοί και εκλογικοί αντιπρόσωποι πρέπει να έχουν τα μάτια τους … δεκατέσσερα, όπως φαίνεται και από σχετική εγκύκλιο που εξέδωσε το υπουργείο Εσωτερικών.Τα σημαντικότερα απ’ αυτά που πρέπει να προσεχθούν για να άκυρη μία ψήφος είναι:
1. Όταν υπάρχουν εγγραφές ή διαγραφές, κατά τη διάταξη του άρθρου 27, παρ. 7 του Ν. 3852/ 2010.
2. Αν έχει σχήμα, διαστάσεις ή μορφή που διαφέρουν, κατά τρόπο εμφανή, από τα οριζόμενα.
3. Αν έχει τυπωθεί σε χαρτί ή με μελάνι που το χρώμα του διαφέρει, κατά τρόπο εμφανή, από αυτό που ορίζεται.
4. Αν έχουν σημειωθεί σε οποιαδήποτε πλευρά του λέξεις, φράσεις, υπογραμμίσεις, στίγματα ή άλλα σημεία, εφόσον αποτελούν διακριτικά γνωρίσματα, που παραβιάζουν με τρόπο προφανή το απόρρητο της ψηφοφορίας.
5. Αν βρεθεί στο φάκελο με ένα ή περισσότερα άλλα έγκυρα ή άκυρα ψηφοδέλτια του ίδιου ή διαφορετικού συνδυασμού ή με λευκά.
6. Αν βρεθεί μέσα σε φάκελο, που δεν είναι σύμφωνος με τις ρυθμίσεις του άρθρου 46 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΔΚ, κυρωτ. Ν. 3463/ 2006, Α’ 114). Δηλαδή, εάν σημειωθούν πάνω στον φάκελο στίγματα, σημεία ή λέξεις που μπορούν να θεωρηθούν διακριτικά γνωρίσματα που παραβιάζουν με τρόπο προφανή το απόρρητο της ψηφοφορίας.
Ωστόσο, υπάρχουν και αρκετές περιπτώσεις για κάθε μία από τις ανωτέρω που το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποφανθεί διαφορετικά, αλλά δεν πρέπει να σπαζοκεφαλιάζετε. Ας κρατήσουμε τη χαρακτηριστικότερη αυτών.Όπως η περίπτωση «με ψηφοδέλτιο που έχει εκτυπωθεί για άλλη δημοτική ή τοπική κοινότητα της ίδιας εκλογικής περιφέρειας, και βρίσκεται σε εκλογικό τμήμα άλλης δημοτικής ή τοπικής κοινότητας, τότε λαμβάνονται υπόψη οι σταυροί προτίμησης για τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους, εφόσον έχουν τεθεί σύμφωνα με το άρθρο 27, παρ. 2 του Ν.3852/2010. Σε περίπτωση, όμως, που έχει εκτυπωθεί για άλλη δημοτική ή τοπική κοινότητα διαφορετικής εκλογικής περιφέρειας, τότε δεν λαμβάνονται υπόψη οι σταυροί προτίμησης για τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους. Το ψηφοδέλτιο όμως προσμετράται υπέρ του συνδυασμού». 
ΠΗΓΗ:  epirusgate.blogspot.com

29 Οκτ 2010

Η Λάιστα και ο Κουκουρούντζος.

Πριν λίγες μέρες επισκέφθηκα τη Λάιστα. Φθάνοντας στο χωριό, έκανα μία βόλτα για να δώ τα αξιοθέατά του και στη συνέχεια αποφάσισα να καθίσω να πιώ ένα καφεδάκι. Κατευθύνθηκα στην πλατεία, που υπήρχε στην είσοδο του χωριού, γιατί είχα δει ότι εκεί  υπήρχε το Ξενοδοχείο ΡΟΜΠΟΛΟ, στο ισόγειο του οποίου λειτουργεί Εστιατόριο και Καφετέρια.
 Μπαίνοντας μέσα είδα ότι ο χώρος ήταν πολύ περιποιημένος και  στο βάθος σιγόκαιγε το τζάκι. Κάθισα και παρήγγειλα καφέ. Ώσπου να έρθει ο καφές, κοιτούσα την διακόσμηση του καταστήματος. Στους τοίχους υπήρχαν παλιές φωτογραφίες, αντικείμενα από την καθημερινή ζωή των κατοίκων του χωριού, και δεξιά κι αριστερά από το τζάκι υπήρχαν μπάσια, στρωμένα με παραδοσιακά υφαντά. Την μεγαλύτερη εντύπωση όμως μου έκανε μία τοιχογραφία, που υπήρχε δίπλα από το τζάκι. Στην τοιχογραφία αυτή υπήρχε η μορφή ενός άνδρα και μιας γυναίκας και είχε τον τίτλο «Η Λάιστα κι ο Κουκουρούντζος».
Κατάλαβα ότι η μορφή της γυναίκας αντιπροσώπευε το χωριό, τη Λάιστα, αλλά δεν ήξερα ποιός ήταν ο Κουκουρούντζος. Ρώτησα λοιπόν τον σερβιτόρο, για να λύσω την απορία μου και πληροφορήθηκα ότι, ο Κουκουρούντζος, είναι το πρώτο ρέμα, που συναντάμε ερχόμενοι από το Γυφτόκαμπο  για την Λάιστα. 
Το έργο αυτό, όπως με πληροφόρησαν οι άνθρωποι του καταστήματος, είναι του Κων/νου Ξενόπουλου, ο οποίος έχει σπουδάσει αγιογραφία στο Άγιο Όρος και το έφτιαξε κάποια φορά που επισκέφθηκε τη Λάιστα, μαζί με μαθητές του.
Έτσι λοιπόν φαντάστηκε ο καλλιτέχνης την Λάιστα και τον Κουκουρούντζο, έτσι τους αποθανάτισε στο έργο του κι έτσι θα τους δείτε κι εσείς, αν επισκεφθείτε κάποτε τη Λάιστα και καθίσετε για καφέ ή φαγητό στο ΡΟΜΠΟΛΟ.

Λάιστα. Το τρίτο σε μέγεθος χωριό του Δήμου Τύμφης.

Η Λάιστα είναι το τρίτο σε μέγεθος χωριό του Δήμου Τύμφης. Βρίσκεται 80 χλμ από τα Γιάννενα, σε υψόμετρο 1020μ. και είναι τo πιο απομακρυσμένο χωριό. Παρ’ όλα αυτά όμως έχει μια σημαντική ανάπτυξη τόσο σε οικιστικό και πολιτιστικό επίπεδο όσο και στον τουρισμό, με τους ξενώνες και τα εστιατόρια της, παρέχοντας άριστες υπηρεσίες. Η Λάιστα κατά τον 18ο και 19ο αιώνα αποτελούσε την μοναδική κωμόπολη του Ζαγορίου (ο Λαμπρίδης χαρακτηριστικά ανέφερε « εις την κωμόπολιν Λαϊστης κατοικούσαν περί των 3000 κατοίκων»), η συνέχεια όμως ήταν άδοξη καθώς καταστράφηκε από τον κατοχικό Γερμανικό στρατό, κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του 1943-44. Οι επισκέπτες στη Λάιστα μπορούν, εκτός από τα πανέμορφα δάση της, να επισκεφθούν τις παλιές εκκλησίες όπως την κεντρική των Παμμεγίστων Ταξιαρχών  (1770μ.Χ), το παλιό σχολείο (1908μ.Χ), τον παραδοσιακό νερόμυλο του χωριού, τον Άγιο Γεώργιο με την γέρικη μεράντζα, όπου δίδαξε το 1778 μ.Χ. ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και το ναό της Αγίας Τριάδας στο ερειπωμένο Παλαιοχώρι Λάιστας, που αποτελούσε το καθολικό της ομώνυμης ιστορικής Μονής.
Άποψη της Λάιστας

Το Δημοτικό Σχολείο Λάιστας

Ο Ναός των Ταξιαρχών στη Λάιστα
 ΠΗΓΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ: www.timfi.gov.gr
 ΦΩΤΟ:  ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΑΡΧΕΙΟ

Πρακτικοί γιατροί - Αρρώστιες – Θεραπείες .

Τα παλιότερα χρόνια περιόδευαν στα χωριά οι πρακτικοί ιατροί, που τους λέγανε «κομπογιαννίτες».
Χάρη στις επιτυχίες πού είχαν πολλές φορές οι πρακτικοί γιατροί είχαν επιβληθεί στη λαϊκή συνείδηση και γύριζαν σ' όλα τα μέρη.
Στην περιπνευμονία, για παράδειγμα, αλείφανε τον άρρωστο αμέσως σ' όλο το κορμί του με λάδι και ξίδι. Έπρεπε να ίδρωση έπειτα πολλές ώρες. Μετά ο πρακτικός γιατρός έστρωνε χάμω ένα στρατσόχαρτο μεγάλο, τρυπημένο σε μερικά σημεία, το άλειφε με μέλι, το πασπάλιζε από πάνω με κόκκινο πιπέρι, και τύλιγε μ' αυτό τον άρρωστο από τη μέση κ' επάνω. Του ρίχναν κ' ένα ζεστό τομάρι νεοσφαγμένου προβάτου, πού ραβόταν σφιχτά από τη μέση κ' επάνω, και σ' αυτή την κατάσταση σχεδόν μούμιας διατάζονταν να μείνει ακίνητος και να περιμένει της τύχης του τα γραμμένα. Η λαϊκή ιατρική του είχε προσφέρει ότι μπορούσε να του προσφέρει.
Το δάγκωμα της δηλητηριώδους μαύρης αράχνης (μαρμάγκας) θεραπεύονταν με γητειά, κατά τον έξης τρόπο: Μόλις εσημειώνετο το κρούσμα, καλούσαν να μαζευτούν εννέα Μαρίες, γυναίκες και κοπέλες. Εν τω μεταξύ έπαιρναν τον άρρωστο και τον έχωναν μέσα σ' ένα σωρό από χώμα και κοπριά με το κεφάλι άπ' έξω. Γύρω-γύρω μαζεύονταν οι Μαρίες και πιάνονταν χέρι-χέρι, χορεύοντας γύρω απ' το σωρό και τον ασθενή. Παρακαλούσαν τραγουδιστά την κυρά «Μαρμάγκα» να πάρει την αρρώστια από τον ασθενή και να τη δώσει σ' αυτές. Η αμμωνία από τα ούρα της κοπριάς, η μούχλα, η ζεστή χόβολη της κοπριάς, επενεργούσαν ώστε λίγο-λίγο να ξεπρήζεται ο άρρωστος και να γίνεται καλά, να γερεύει. Οι ιστοί της αράχνης (σφαλαγγονιές) αποτελούσαν απαραίτητο φάρμακο για τα τραύματα, να μην αφήνουν ουλή, κάτι που πρόσεχαν ιδιαιτέρως στα πρόσωπα των κοριτσιών.
Δάγκωμα φιδιού: Του φιδιού το δάγκωμα το γιάτρευε «ντερβίσης» ή και κείνος που έπαιρνε το χάρισμα απ' αυτόν. Το χάρισμα δινόταν μ' ένα ποτήρι σερμπέτι, που έπαιρνε ο νεοφώτιστος αγύρτης - ασκληπιάδης από τα χέρια του. Αυτός μάζευε ότι φίδια είχαν δαγκώσει ανθρώπους και τα έκλειε σ'  ένα μπουκάλι με νερό. Όταν παρουσιαζόταν άρρωστος που τον είχε δαγκώσει φίδι, ο φιδογιατρός τον ξόρκιζε κ' έπλενε την πληγή του με το φιδόνερο.
Γυναικολογικά. Να δει γιατρός άρρωστη γυναίκα ήταν από τα πιο δύσκολα θέματα. Αν μάλιστα η άρρωστη έπασχε από γυναικολογικά, το πράγμα ήταν αδύνατο. Οι ίδιες οι γυναίκες συνιστούσαν διάφορα φάρμακα, όσα γνώριζαν από παθήσεις τους ή από παθήσεις που είχαν ακούσει. Αν η ανάγκη της εξευρέσεως φαρμάκων τις οδηγούσε σε φαρμακείο, κι ο φαρμακοποιός πρόβαλε άρνηση να τους δώσει χωρίς ιατρική συνταγή, εγκατέλειπαν τις προσπάθειες κ' η άρρωστη πέθανε.
Υπήρχε και στο Ντομπρίνοβο, μια κομπογιαννίτισσα, η Κάτσιο Πάρταλη (Πρεφτίτσια), η οποία λέγεται ότι είχε αποκτήσει και την ειδικότητα της ορθοπεδικού.

Αναδημοσίευση από το βιβλίο του Ν. Εξάρχου «Το Ντομπρίνοβο». 


ΠΗΓΗ: iliochori.eu

ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΤΟΥ Ε.Ο.Σ. ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΣΤΗΝ ΤΣΟΥΚΑ ΡΟΣΑ ΤΗΝ 30 & 31-10-2010

Η εξόρμηση για την Τσούκα Ρόσα θα γίνει 30  και 31 Οκτωβρίου (αλλαγή από το πρόγραμμα λόγω εκλογών).
Η ανάβαση για τη κορφή που είναι στα 2377μ. θα έχει αφετηρία το όμορφο Βρυσοχώρι 940μ. στο οποίο θα γίνει και η διανυκτέρευση το Σάββατο.
Την Κυριακή η συνολική πορεία για τη κορφή είναι περίπου 10 ώρες, η υψομετρική διαφορά είναι 1436 μ. και ο βαθμός δυσκολίας 4.
Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχών στον αρχηγό της εξόρμησης Συναπίδη Νίκο τηλ.6946281461

Οι θεραπευτικές ιδιότητες των κυδωνιών.

Το φαρμακείο της φύσης 
Οι θεραπευτικές ιδιότητες των κυδωνιών ήταν γνωστές στην αρχαιότητα. Τα κυδώνια τονώνουν την όρεξη, καταπραΰνουν το ερεθισμένο στομάχι και διευκολύνουν την ηπατική και νεφρική λειτουργία.  Τσάι από βρασμένα φύλλα ή κουκούτσια κυδωνιάς σταματούν αμέσως τη διάρροια ενώ το ίδιο αποτέλεσμα έχει και το ζουμί ή το σιρόπι από ψητά ή βρασμένα κυδώνια. Το ίδιο σιρόπι καταπραΰνει τον πονόλαιμο και τη βραχνάδα.Το αφέψημα από κουκούτσια κυδωνιάς είναι επίσης αντιβηχικό, μαλακτικό και αποχρεμπτικό αλλά και αποτελεσματικό για τον πονοκέφαλο.
Το λικέρ από κυδώνι θεωρείται κατάλληλο για τη δυσπεψία και την ξινίλα του στομαχιού ενώ αντιμετωπίζει και την αιμορραγία των ούλων. (Κόψτε ένα κυδώνι και ρίξτε το σε λευκό κρασί. Αφήστε το για μια εβδομάδα και στη συνέχεια χρησιμοποιήστε το για να κάνετε πλύσεις. Έχει αιμοστατικές ιδιότητες).
Τέλος, το κυδώνι θεωρείται αφροδισιακό για τις γυναίκες .

28 Οκτ 2010

Δυτικό Ζαγόρι: Πέτρα και χρυσόσκονη !!!

"Θα σου αρέσουν. Αν και θυμίζουν την Disneyland. Ναι, είναι πολύ «τουριστικά». Μπορείς, όμως, να αρνηθείς με το χέρι στην καρδιά ότι σου άρεσε η Disneyland;". Έτσι μου σύστησαν τα Δυτικά Ζαγοροχώρια. Κι έτσι, τελικά, τα βρήκα. Τουριστικά, αλλά πανέμορφα. Εμπορικά εκμεταλλευμένα στο έπακρο, αλλά σαγηνευτικά, με ή χωρίς το (αλλού λιγότερο, αλλού περισσότερο) παχύ στρώμα χρυσόσκονης που καλύπτει την επιφάνειά τους. Σαν σκηνικό παραμυθιού. Μπορεί κανείς να αρνηθεί με το χέρι στην καρδιά ότι του αρέσουν τα παραμύθια; ...........


Αυτή είναι η αρχή ενός πολύ ωραίου δημοσιεύματος που βρήκαμε στη σελίδα www.in2life.gr. Το άρθρο είναι της Ηρώς Κουνάδη και δημοσιεύθηκε την 15-10-2010. Εμείς προσωπικά το βρήκαμε αρκετά ενδιαφέρον και σε περίπτωση που σας ενδιαφέρει η συνέχειά του, πατήστε εδώ

ΠΗΓΗ:  www.in2life.gr

Η ιστορία της ιαχής «Αέρα».

Λίγες λέξεις της Νεοελληνικής γλώσσας κρύβουν τη μαγεία της ιαχής αέρα! Μεγάλωσαν και μεγαλώνουν ελληνόπουλα που συγκινήθηκαν, δάκρυσαν, θαύμαζαν τον ηρωισμό των παλικαριών στα ελληνοαλβανικά σύνορα, το 1940. Ο παλμός αυτής της συγκίνησης δονούσε στην ιαχή αέρα και σε ό,τι αυτή αντιπροσώπευε στη μεταπολεμική Ελλάδα. Καμία λέξη δε συγκέντρωσε την ορμή και το δυναμισμό της νιότης, όσο η ιαχή αέρας.
Ελάχιστοι, όμως, γνωρίζουν ότι πρωτοακούστηκε 

ΉΤΑΝ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (ΙΙΙ)



ΠΗΓΗ:  youtube.com

ΉΤΑΝ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (ΙΙ)



ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ

ΠΗΓΗ: youtube.com

ΉΤΑΝ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (Ι)



ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

ΠΗΓΗ:  youtube.com

ΚΑΛΠΑΚΙ-ΠΙΝΔΟΣ-ΑΛΒΑΝΙΑ 1940-1941

Μετά την κατάληψη της Αλβανίας από τα στρατεύματα του Μουσολίνι το 1939 ο κίνδυνος επίθεσης της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδας ήταν πλέον ορατός. Από την άνοιξη του 1940 οι ιταλικές προκλήσεις άρχισαν να πυκνώνουν, με κορύφωση τον τορπιλισμό του εύδρομου «Ελλη» στις 15 Αυγούστου 1940 στο λιμάνι της Τήνου.
Στο ιταλικό τελεσίγραφο της 28ης Οκτωβρίου 1940, με το οποίο ο Μουσολίνι απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων από το ελληνικό έδαφος και τον έλεγχο στρατηγικών σημείων της χώρας, ο Ιωάννης Μεταξάς, αντιλαμβανόμενος τα αισθήματα των Ελλήνων, αντέτεινε το θρυλικό «Οχι».


Η ιταλική επίθεση
Η απόφαση του Μουσολίνι να επιτεθεί εναντίον της Ελλάδας ελήφθη στις 15 Οκτωβρίου σε συμβούλιο με τους επιτελείς του και κυρίως με τον υπουργό Εξωτερικών και σύζυγο της κόρης του Γκαλεάτσο Τσιάνο, ο οποίος είχε μεγάλη ανυπομονησία για την έναρξη των εχθροπραξιών εναντίον της Ελλάδας επειδή θεωρούσε ότι αυτός ήταν «ο δικός του πόλεμος», όπως έλεγε. Το οριστικό επιχειρησιακό σχέδιο με την ονομασία «Emergenza G» προέβλεπε κατάληψη όλης της Ελλάδας σε δύο φάσεις: η πρώτη περιελάμβανε επίθεση για την κατάληψη της Ηπείρου με ταυτόχρονες αποβάσεις σε Κέρκυρα, Κεφαλλονιά και Ζάκυνθο και στη συνέχεια κατάληψη του Αμβρακικού. Μετά την επιτυχία της πρώτης φάσης θα ξεκινούσε η δεύτερη με στόχο τη Θεσσαλία, απ' όπου οι στρατιωτικές επιχειρήσεις θα προχωρούσαν προς Αρτα, Λαμία, Αταλάντη, Αγρίνιο, Μεσολόγγι, Αθήνα και μετά προς Κόρινθο, Πελοπόννησο και Κρήτη. Το όνειρο του Ντούτσε θα ολοκληρωνόταν με την κατάληψη της Φλώρινας, της Καστοριάς και της Θεσσαλονίκης με ορμητήριο την Κορυτσά.

Παρά τον στρατό 105.000 ατόμων που οι Ιταλοί είχαν στείλει στην Αλβανία, τις περίφημες μεραρχίες με τα ονόματα ιταλικών πόλεων («Βενέτσια», «Φεράρα», «Σιένα», «Πάρμα», «Αρέτσο» κτλ.), την 131η Μεραρχία Τεθωρακισμένων, τους τρομερούς «Κενταύρους» ή την 3η Μεραρχία Αλπινιστών, την περίφημη «Τζούλια», καθώς και τα υπερσύγχρονα για την εποχή τους αεροπλάνα, το όνειρο του Μουσολίνι μεταβλήθηκε σε εφιάλτη. 

27 Οκτ 2010

Ζαγοροχώρια: Ασπράγγελοι - Ελάτη - Δίκορφο.

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΗΘΗ
Φεύγουμε από τα Γιάννενα με βόρεια κατεύθυνση, προς αεροδρόμιο και Κόνιτσα, έχοντας στα δεξιά μας το βουνό Μιτσικέλι, το οποίο με υψόμετρο 1.810 μ. δεσπόζει πάνω από τη λίμνη των Ιωαννίνων. Στα 16 χλμ. από το κέντρο της πόλης περνάμε την Ασφάκα και σε ακόμη 2 χλμ. φτάνουμε στις Καρυές. Εκεί θα πρέπει να αφήσουμε το δρόμο που συνεχίζει για Κόνιτσα και να στρίψουμε δεξιά, όπως δείχνουν και οι πινακίδες για Κεντρικό Ζαγόρι (το Ζαγόρι είναι σλάβικη λέξη και σημαίνει "πίσω από το βουνό", δηλαδή ο τόπος πίσω από το Μιτσικέλι).

Ο δρόμος πλέον αρχίζει να ανηφορίζει ελαφρά, ώσπου (στα 7 χλμ. από τις Καρυές) θα δούμε και τα πρώτα δύο τρία πέτρινα παραδοσιακά Ζαγορίσια σπιτάκια. Εκεί δίπλα στέκεται αγέρωχα και το άγαλμα της Ηπειρώτισσας. Αμέσως μετά μπαίνουμε στο οροπέδιο των Ασπραγγέλων. Ο δρόμος που διασχίζει αυτό το οροπέδιο είναι η μεγαλύτερη ευθεία που θα βρούμε σε ολόκληρο το Ζαγόρι. Έχει μήκος 2 χλμ. και στο κομμάτι αυτό του δρόμου θα βρούμε και δύο βενζινάδικα, που είναι και τα μοναδικά σε όλα τα Ζαγοροχώρια, τα οποία συνολικά είναι 46. Μετά τα βενζινάδικα θα κάνουμε μία στάση στο Κέντρο Πληροφόρησης Ασπραγγέλων. Πάμε τώρα να γνωρίσουμε 3 από τα Ζαγοροχώρια: τους Ασπράγγελους, την Ελάτη και το Δίκορφο.

ΑΣΠΡΑΓΓΕΛΟΙ

Ασπράγγελοι Ζαγορίου

Στο τέλος της ευθείας που λέγαμε πριν, αμέσως μετά το ξενοδοχείο Ντοβρά, υπάρχει πινακίδα που μας κατευθύνει δεξιά προς το χωριό Ασπράγγελοι (1 χλμ.), το οποίο παλαιότερα λεγόταν Ντοβρά. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 980 μ. στις πλαγιές του Μιτσικελίου και κατοικείται από περίπου 200 ανθρώπους. Για τα δεδομένα του Ζαγορίου πρόκειται για μεγάλο χωριό, γι' αυτόν το λόγο άλλωστε αποτελεί και έδρα του Δήμου Κεντρικού Ζαγορίου. Επειδή το έδαφος δεν έχει έντονες κλίσεις (σε αντίθεση με άλλα χωριά της περιοχής) γιαυτό έχουν δημιουργηθεί στο κέντρο του χωριού άνετοι δρόμοι και φαρδιά πλατεία με αιωνόβια πλατάνια και παιδική χαρά.

ΕΛΑΤΗ

Ελάτη Ζαγορίου

Επιστρέφουμε πίσω και στρίβουμε αμέσως δεξιά, προς την Ελάτη (2 χλμ.). Η Ελάτη είναι πνιγμένη στο πράσινο, έλατα, βελανιδιές, πεύκα και ο κλασικός πλάτανος στην πλατεία. Είναι κτισμένη στα 950 μ. υψόμετρο, σε φυσικό μπαλκόνι με θαυμάσια θέα προς τα βόρεια και παλαιότερα λεγόταν Μπούλτσι. Ο μόνιμος πληθυσμός ανέρχεται στους 30 περίπου κατοίκους. Κι εδώ το ίδιο σκηνικό: παραδοσιακή ζαγορίσια αρχιτεκτονική με καλόγουστα πέτρινα σπιτάκια, πέτρινες στέγες, πέτρινους μαντρότοιχους, πέτρινα καλντερίμια, πέτρινες βρύσες, πέτρινες εκκλησίες και πέτρινα γεφύρια! Αυτό το μοτίβο άλλωστε επαναλαμβάνεται και στα περισσότερα χωριά. Κάτω ακριβώς από την ταβέρνα "Στα Ριζά" λειτουργεί η έκθεση φωτογραφίας του Πέτρου Φραγκούλη "Ζαγορισίων Πολιτεία", μοναδική σε ολόκληρη την περιοχή. Είσοδος δωρεάν.

ΔΙΚΟΡΦΟ

Η πλατεία στο Δίκορφο Ζαγορίου

Από την Ελάτη ο δρόμος συνεχίζει μέσα στο δάσος και σε 8 χλμ. μπαίνει στο πανέμορφο Δίκορφο, που παλαιότερα λεγόταν Τζοντίλα. Το υψόμετρο εδώ φτάνει τα 1.000 μ. και ο μόνιμος πληθυσμός είναι δεν είναι 7-8 ηλικιωμένοι.  Στην γραφικότατη πλατεία του χωριού θα βρούμε το παλιό Αρρεναγωγείο, την εκκλησία του Αγίου Μηνά, έναν τεράστιο πλάτανο με μία πέτρινη βρύση, μία ταβέρνα αλλά και την πιο cult φιγούρα του χωριού, που είναι αναμφισβήτητα η ηρωική κυρά Καλυψώ, η οποία σε ηλικία 90 ετών συντηρεί ολομόναχη στην πλατεία ένα μικρό καφενεδάκι - μπακάλικο με μία ξυλόσομπα και δύο τραπεζάκια με πέντε έξι καρέκλες. Καφές, τσάι, τσιπουράκι και μεζεδάκια σε τιμές προπολεμικές.

Μια Αντιναζιστική ιστορία…

Η 28η Οκτωβρίου είναι ημέρα μνήμης αλλά και κατάθεσης τιμής στους αγώνες των προγόνων μας, αρχικά ενάντια στους Φασίστες Ιταλούς εισβολείς αλλά και στην συνέχεια εναντίον των Ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής της πατρίδας μας.
Αντιστασιακοί αγώνες που δεν σταμάτησαν στα βουνά της Αλβανίας, ούτε όμως και με την παράδοση της Ελληνικής κυβερνήσεως, αλλά συνεχίστηκαν ακόμη και όταν η «βαριά μπότα του κατακτητή» απειλούσε να καταστρέψει και να αφανίσει την περιοχή μας.

  Τα χωριά μας ήταν ένας από τους βασικούς πυρήνες της μεγαλειώδους αντίστασης που πρόβαλε ο ελληνικός λαός ενάντια στις Ναζιστικές κατοχικές δυνάμεις κι εμείς σήμερα σας μεταφέρουμε μια ιστορία, που συνέβη εκείνον τον καιρό, μια ιστορία αντίστασης αλλά και εκδίκησης.  
Μας την διηγήθηκε ένας από τους πρωταγωνιστές αυτής της περιπέτειας, ο συχωριανός μας Τάσης Παπανικολάου:

Aνω του 85% οι κρατήσεις για την 28η Οκτωβρίου.

Aισιόδοξα είναι τα μηνύματα για τον τουρισμό της Ηπείρου από τις κρατήσεις στα ξενοδοχεία της περιοχής, με αφορμή την αυριανή αργία της 28ης Οκτωβρίου. Τα Ιωάννινα, αλλά και τα τουριστικά θέρετρα του ορεινού όγκου της Ηπείρου εξακολουθούν και παραμένουν δημοφιλής χειμερινός προορισμός.Οι κρατήσεις στα ξενοδοχεία και τα τουριστικά καταλύματα της περιοχής κινούνται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα, άνω του 80%-85%, προκαλώντας αισιοδοξία στους εκπροσώπους του τουριστικού κλάδου της περιοχής, οι οποίοι ήδη προετοιμάζουν προσφορές και για την περίοδο των Χριστουγέννων, ώστε να προσελκύσουν επισκέπτες.Οι ολοένα αναβαθμισμένες παρεχόμενες υπηρεσίες των τουριστικών επιχειρήσεων και η διατήρηση των τιμών στα ίδια επίπεδα τα τελευταία χρόνια, καθώς και η βελτίωση πρόσβασης στην περιοχή, με την ολοκλήρωση της Εγνατίας Oδού, φαίνεται πως αποτελούν τους κύριους λόγους διατήρησης της περιοχής στους κορυφαίους προορισμούς της χώρας.Οι τιμές των δωματίων δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερη μεταβολή σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, με την τιμή του δίκλινου, για παράδειγμα, να ξεκινά από 70-80 ευρώ και να φτάνει τα 150-160 ευρώ, ανάλογα με τις παροχές του ξενοδοχείου.

ΠΗΓΗ:express 
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ:  epirusgate.blogspot.com

Τα γεφύρια της Βοβούσας.

1) ΓΕΦΥΡΙ ΒΩΒΟΥΣΑΣ

Κοντά στις πηγές του Αώου ποταμού, είναι χτισμένο το ωραίο χωριό Βωβούσα, ανάμεσα από τα βουνά Κουκουρούτζο και Αυγό. Αυτό απέχει από τα Ιωάννινα 77 χλμ. Είναι το μοναδικό χωριό που διασχίζεται από ποτάμι, το οποίο κυλάει 55 χλμ. περίπου, για να φτάσει ως την Κόνιτσα.
Το πέτρινο γεφύρι της Βωβούσας που ενώνει τις δύο γειτονιές ή μαχαλάδες του παραπάνω χωρίου, είναι στέρεο, κομψό και συνδυάζει την πέτρα και το ξύλο, ίσως λόγω της πλούσιας υλοτομίας της περιοχής. Ενώ όλα τα πέτρινα γεφύρια έχουν πέτρινο στηθαίο η αρκάδες, εδώ το στηθαίο είναι κατασκευασμένο από ξύλινα καλοδουλεμένα κάγκελα. Είναι μονότοξο με μεγάλο άνοιγμα 22.00 μ και ύψος 11.00 μ
Ο Αλέξιος Μίσιος, από το χωριό Μονοδέντρι είναι ο ευεργέτης που διέθεσε τα χρήματα για το χτίσιμο του γεφυριού αυτού, το 1748, χρονολογία κατά την οποία χτίστηκε και το γεφύρι του Μίσιου στον ποταμό Βίκο, με τον ίδιο χορηγό.
Ο πρωτομάστορας, εδώ στη Βωβούσα, πέτυχε να συνδυάσει το μέτρο και την ομορφιά της δημιουργίας του με την απαράμιλλη φύση, για να έχουμε ένα τοπίο μοναδικό και απείρου κάλλους.
 2) ΓΕΦΥΡΙ  ΛΑ ΠΟΥΝΤΙΚΑ
Μπορεί τα γεφύρια που γεφυρώνουν μεγάλα ποτάμια να είναι μεγαλόπρεπα και τολμηρά. Όμως και τα μικρά μονότοξα, που βρίσκονται χτισμένα πάνω από ορμητικούς χείμαρρους και ήρεμα ρέματα, δεν υπολείπονται αισθητικής αξίας. Βρίσκονται κατά δεκάδες στο νομό μας, μέσα και έξω από τα χωριά.
Λίγα δείγματα σχεδίασα, όπως αυτό που βρίσκεται λίγο πριν φτάσουμε στην Βωβούσα αριστερά και γεφυρώνει ένα μικρό παραπόταμο του Αώου που κατεβαίνει από τα ψηλά βουνά του χωριού αυτού. Το γεφύρι αυτό ύψωνε ταπεινά το πέτρινο τόξο του και μαζί με το εικόνισμα δίπλα ευχόταν "καλό δρόμο."

Από το βιβλίο της Νίτσας Συνίκη-Παπακώστα: ΠΕΤΡΙΝΑ ΓΕΦΥΡΙΑ  
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ:  vovousa.blogspot.com

Μάντρα ελαστικών " Ο Αη Θανάσης"!

Το εικονιζόμενο φαινόμενο της δημιουργίας βάσης για μελισσοκυψέλες, δεν είναι σημερινό. Είναι ένας εύκολος τρόπος να βάλει κανείς τα κρηνιά και να τα ελέγχει. Το πρόβλημα όμως είναι , τι γίνεται όταν ο παραγωγός φύγει και πάρει μαζί του τα μελίσσια; Δεν πρέπει να μαζέψει και τα ελαστικά των αυτοκινήτων που έφερε και απόθεσε ως βάσεις; 
 Επειδή όμως δεν είμαι σίγουρος αν θα ξανάρθει του χρόνου, τα μάζεψα σε δυο απόγονες μεριές γιατί δεν ήταν ότι πιο όμορφο , τόσο σε αυτούς που μας επισκέπτονταν από την Σκάλα ούτε βέβαια και σε μας τους κατοίκους άρεσε να βλέπουμε έτσι πεταμένα τα ελαστικά. 
 Νομίζω λοιπόν ότι είναι πιο καλά τώρα , να μην υπάρχουν ατάκτως ερριμμένα ελαστικά και να επιτρέπεται και η βόσκηση των ζωντανών μας.







ΠΗΓΗ: vradeto1340.blogspot.com

26 Οκτ 2010

Το Βραδέτο!

  Το Βραδέτο είναι ένας συγκροτημένος οικισμός από το 1616, όπως μαρτυρούν οι γραφές του αειμνήστου Ιωάννη Λαμπρίδη. Κάποιος συνοικισμός,  από το εύρωστο την εποχή εκείνη Σκαμνέλι, μετεγκαταστάθηκε στην περιοχή αυτή της Τύμφης, ίσως λόγω της μορφολογίας του εδάφους που ευνοούσε την κτηνοτροφία. Αν και το υψόμετρό του το κάνει απόμακρο (1340 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας),ο νότιος προσανατολισμός του δεν επιτρέπει μεγάλες χιονοσκεπείς περιόδους, ενώ το «καθυστερημένο» καλοκαίρι επιτρέπει την βόσκηση ως αργά το Οκτώβριο. Μαρτυρίες των κατοίκων κάνουν λόγο για πάνω από 15 χιλιάδες αιγοπρόβατα αλλά και χωράφια με εξαιρετικής ποιότητας βρίζα και άλλων εσπεριδοειδών. Η ύπαρξη των εγκαταλελειμμένων πια αλωνιών, περίπου 15 το αριθμό, επιβεβαιώνουν την καλή παραγωγή. Η κεντρική εκκλησία του Βραδέτου, «Η γέννηση της Θεοτόκου», χτισμένη πριν από 2+ αιώνες, εορτάζει κάθε 8 του Σεπτέμβρη και το τριήμερο πανηγύρι της είναι ονομαστό σε ολόκληρο το νομό Ιωαννίνων. Επίσης υπάρχουν οι εκκλησίες: Αγίου Γεωργίου με το κοιμητήριο, ο Προφήτης Ηλίας, ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Αθανάσιος πάνω από την Σκάλα.
 Οι κάτοικοί του αποτελούνταν από γηγενείς Ζαγορίσιους και μετά το 1930 εισήλθαν σε αυτό και οι Σαρακατσάνοι ή Σκηνίτες, όπως τους αποκαλούσαν. Η μείξη ήταν «αναπόφευκτη» κι έτσι Ζαγορίσιοι και Σαρακατσάνοι «συζούσαν», μεγάλωναν, τρέφονταν, στον ίδιο τόπο. Πολλές τοποθεσίες στο Βραδέτο, ειδικότερα στην γεωγραφική περιφέρεια αυτού, αναφέρονται για την όμορφη όψη τους κι έχουν κάνει γνωστό το Βραδέτο σε όλη την υφήλιο.
Σε αυτό συνέβαλλε τα τελευταία χρόνια και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βραδέτου, με πρωτεργάτη τον μέχρι πρότινος πρόεδρό του τον Χρηστογούλα Στέφανο, που αν και γαμπρός στο Βραδέτο, «αγάπησε» τον τόπο και αφοσιώθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά. Μέσα από το, πρόσφατα στην συγγραφική κυκλοφορία, βιβλίο του με τίτλο «Βραδέτο, το μπαλκόνι του Ζαγορίου», πάρα πολλοί ήταν εκείνοι που ενημερώθηκαν για το ξεχωριστό αυτό χωριό, χτισμένο στο πουθενά, κάπου στην ευρύτερη περιοχή που ονομάζεται Ζαγόρι.
Την πρωτοκαθεδρία σε επισκεψιμότητα έχει η περίτεχνη Σκάλα του Βραδέτου. Το ονομαστό καλντερίμι στην βόρεια πλευρά της Μεζαριάς, που χωρίζει το Βραδέτο από το Καπέσοβο. Μια πέτρινη κατασκευή, με χρήση της «αυτόχθονης» πέτρας,  που ξακουστοί μαστόροι έχτισαν και συνέδεσαν τα δύο χωριά! Αποτελούσε την είσοδο και την έξοδο από το Βραδέτο, μιας και ο σημερινός δρόμος ανοίχθηκε την δεκαετία του 1970 μετά από πιέσεις κάποιου υψηλά βαθμοφόρου, για την εποχή εκείνη, στρατιωτικού από το Βραδέτο.
Η Μπελόη, είναι μια τοποθεσία στην άκρη της χαράδρας του Βίκου ( η ονομασία πιθανά να προήλθε από Σλάβικη λέξη που σημαίνει καλή θέα ή και μπαλκόνι) και την επισκέπτονται κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο, γιατί στα πόδια σου ολόκληρος ο Βίκος περιμένει να ακούσει την φωνή σου, σαν εσύ ακούς την ηχώ πάλι και πάλι και πάλι και πάλι και πάλι.
Ακολουθεί η Δρακόλιμνη, μια λίμνη ψηλά στην Τύμφη, βορειοδυτικά από την κορυφή Γκαμήλα και την κορυφή Πλόσκος, σε υψόμετρο 2150 μέτρα και που σε αυτή ζουν χιλιάδες χρόνια τώρα κάποια αμφίβια με την ονομασία Triturus Alpestris. Η ονομασία ελληνιστί είναι Τρίτωνες και γύρω τους έχει «χτιστεί» ο   μύθος των δράκων – φυλάκων της λίμνης. Η Δρακόλιμνη είναι στα όρια των περιοχών του Βραδέτου και του Παπίγκου, αλλά χωροταξικά ανήκει στο Πάπιγκο.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ένα μέρος τόσο ψηλά στο βουνό δεν θα έπρεπε να έχει και σπηλιές; Κι όμως είναι γνωστά σε όλους τα σπηλαιοβάραθρα της περιοχής του Βραδέτου αλλά και του Ζαγοριού περισσότερο. Μερικά από τα βαθύτερα σπηλαιοβάραθρα της χώρας αλλά και της Ευρώπης, βρίσκονται στην εδαφική κατοχή του Βραδέτου. Η Σπέρα, η τρύπα της Σκάλας, η Καλόγρια, η Ρεπετίνα, η Γκαϊλότρυπα, η τρύπα στα Κορνίσια, η χιονότρυπα είναι μερικά από τα ονομαστά σπηλαιοβάραθρα που προσελκύουν εκατοντάδες φανατικούς της σπηλαιολογίας, εντός και εκτός των συνόρων μας. Υπάρχουν βέβαια στο Ζαγόρι και τα σπηλαιοβάραθρα Τρύπα της νύφης, Χάσμα του έπους 1, Χάσμα του έπους 2, η τρύπα του Οδυσσέα, η Προβατίνα και πάρα πολλά άλλα όλα εξερευνημένα από πολλές αποστολές, με τελευταία την σπηλαιολογική ομάδα Σ. ΕΛ. Α. Σ. που μέλη της κατοικοεδρεύουν στο Δίλοφο του Κεντρικού Ζαγορίου.
Αν και η Τούρκικη κατοχή πέρασε πολλά χρόνια τώρα, οι ονομασίες παραμένουν αλλά αργά και σταθερά σβήνουν και αυτές, μιας και οι νεώτερες γενιές δεν ενδιαφέρονται για τον πατρογονικό τόπο. Η Αστυφιλία κυριεύει όχι μόνο το Βραδέτο αλλά και το υπόλοιπο Ζαγόρι. Αν δεν μείνουν γραπτά όλα τα προαναφερόμενα, πολύ λυπούμαστε ότι σύντομα δεν θα υπάρξουν γηγενείς Ζαγορίσιοι να προασπίσουν τα συμφέροντα του τόπου τους. Η κυβέρνηση με νόμους απαράδεκτους ενσωματώνει περιοχές που δεν έχουν κοινά σημεία. Η δημιουργία μεγάλων δήμων σε πρώτη φάση αλλά και μεγάλων περιφερειών αργότερα, θα αναγκάσει τις μειονεκτικές περιοχές να εισχωρήσουν σε μεγαλύτερες, να αφομοιωθούν, να ξεχαστούν και να χαθούν. Όπως πάμε σε λίγα χρόνια απλά θα είμαστε Έλληνες και μόνο Έλληνες. Όχι Ζαγορίσιοι, όχι Σαρακατσάνοι, όχι Τυμφαίοι, όχι Αθαμάνες, όχι Θεσσαλοί, όχι Κρητικοί, όχι Δωδεκανήσιοι, όχι Μακεδόνες, όχι ΣτερεοΕλλαδίτες όχι Θρακιώτες, όχι, ………, όχι, μόνο Έλληνες.

ΠΗΓΗ: ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΡΘΡΟ ΤΟ ΒΡΗΚΑΜΕ ΣΤΟ vradeto1340.blogspot.com  ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΣΑΜΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ Η ΠΡΩΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΗΛΥΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΔΥΟ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ

Η παλέτα της φύσης έχει γεμίσει από φθινοπωρινά χρώματα.

Βρισκόμαστε πιά στα μέσα του Φθινοπώρου και η παλέτα της Ζαγορίσιας φύσης έχει γεμίσει πλέον από διάφορα χρώματα. Οι πλαγιές της Τύμφης είναι ένα δειγματολόγιο χρωμάτων ενώ παντού τριγύρω σου συναντάς μεμονωμένα χρώματα ή συνδυασμούς χρωμάτων. Οι φωτογραφίες που σας παραθέτουμε μιλάνε από μόνες τους και φανερώνουν τη μαγεία του Φθινοπώρου.







ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΡΟΓΚΟΒΟΥ! ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ.

Πηγαίνοντας προς το Τσεπέλοβο και λίγο πριν φθάσουμε στο χωριό, μια πινακίδα μας πληροφορεί ότι, στα δεξιά μας, υπάρχει διασταύρωση που μας οδηγεί στο μοναστήρι του Αη Γιάννη Ρογκοβού. Το μοναστήρι αυτό είναι χτισμένο πάνω από τη χαράδρα του Βίκου ή Βικάκι, όπως αποκαλείται στο συγκεκριμένο σημείο και αποτελεί σπουδαίο μνημείο της Χριστιανοσύνης και της περιοχής του Ζαγορίου. Στην είσοδο του κυρίως ναού, υπάρχει πληροφοριακό σημείωμα, στο οποίο διαβάζουμε ότι η μονή, σύμφωνα με την παράδοση, κτίσθηκε από την Πουλχερία, αδελφή του Ρωμανού του Αργυρού, που υπήρξε αυτοκράτορας του Βυζαντίου, περί το 1028-1034. Καταστράφηκε επί Σερβοκρατίας και ανοικοδομήθη το 1783 από τους αδελφούς Νούτσου από το Βραδέτο και τον ηγούμενο Νικόδημο.Το μοναστήρι αυτό προοριζόταν να γίνει έδρα Πανεπιστημίου και έδρα του πολιτικού και θρησκευτικού αρχηγού του Ζαγορίου.
(Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το μοναστήρι μπορείτε να πατήσετε εδώ.)
Πηγαίνοντας λοιπόν για το Τσεπέλοβο, μην παραλείψετε να επισκεφθείτε και το μοναστήρι του Αη Γιάννη του Ρογκοβού.
Άποψη του κυρίως ναού από το πίσω μέρος.
Η είσοδος του κυρίως Ναού
Αγφιογραφία πάνω από την είσοδο του κυρίως Ναού
Τα κελιά της Μονής