Του Μιχάλη Ράπτη*
Είχα πολύ καιρό να επισκεφτώ τη γενέτειρα μου, τη Βοβούσα του ανατολικού Ζαγορίου, τελευταίο χωριό των Ιωαννίνων κοντά στα σύνορα του νομού Γρεβενών. Ένα μικρό διαμάντι ριζωμένο στη μέση της Πίνδου. Χτισμένη στις δεντρόφυτες πλαγιές, κόβεται στα δυο από τον Αώο ποταμό, που τα νερά του κυλούν αργά, λες και δε βιάζονται να φθάσουν στις ακτές της Αλβανίας. Αυτό που αντιλαμβάνεται με την πρώτη ματιά ο επισκέπτης είναι τα σπίτια φτιαγμένα με μεράκι από πέτρα και ξύλο και οι αυλές πνιγμένες στα λουλούδια, γάργαρα νερά που τρέχουν ποτίζοντας τα “κηπάρια” , η πέτρινη τοξωτή γέφυρα που ενώνει τους δύο μαχαλάδες και η διάχυτη άγρια ομορφιά του τοπίου. Όλα αυτά συνθέτουν μια εικόνα που σε κάνουν να σκέφτεσαι πως δεν είναι όλα μετρήσιμα στη ζωή. Αξία έχει τελικά το συναίσθημα. Ξεκινήσαμε επιτέλους το πρωινό του Σαββάτου και αφού περάσαμε τους Μηλιωτάδες και αφήσαμε στα δεξιά μας το Τρίστενο, σταματήσαμε για καφέ στο Γρεβενίτι. Ακολουθούν το Φλαμπουράρι, το Ελατοχώρι και ταξιδεύοντας ανάμεσα σε πανύψηλα πεύκα και πυκνόφυλλες οξιές, φθάσαμε στο καταφύγιο, δύο χιλιόμετρα περίπου πριν το χωριό. Χτισμένο δίπλα στο ποτάμι αποτελεί μεταξύ των άλλων και αφετηρία των επισκεπτών του εθνικού δρυμού Βάλια Κάλντα. Υπάρχουν πλέον στο χωριό εξαιρετικά καταλύματα εναρμονισμένα απόλυτα στο περιβάλλον, που προσφέρουν νοστιμότατα φαγητά, με γνήσια τοπικά υλικά και άνετη διαμονή. Έχεις ένα σωρό διεξόδους σ’αυτό το χωριό. Εκτός από μια απλή βόλτα στα δρομάκια και τα καλντερίμια, μπορεί κανείς να ψαρέψει ή να κολυμπήσει, να κάνει kayak ή rafting και φυσικά να κάνει μικρή ή μεγάλη πεζοποπορεία σε ασφαλή, ειδικά φτιαγμένα μονοπάτια μέσα στο δάσος. Οι νύχτες αν είναι αφέγγαρες παραείναι σκοτεινές. Περνούν ωστόσο ευχάριστα στις ταβέρνες πίνοντας κρασί και με καλή κουβέντα, αφού όλοι οι πελάτες ντόπιοι και ξένοι είναι μια μεγάλη παρέα. Σαν έρθει η ώρα της αναχώρησης έχεις μια αίσθηση ότι ήσουν τυχερός που ήρθες και δεσμεύεσαι να ξανάρθεις. Να ξανάρθεις στην Ελλάδα του μόχθου αλλά και της ποιότητας. Στην Ελλάδα της σκληρής χειρωνακτικής δουλειάς αλλά και της ανθρωπιάς. Είναι μια απόδραση τελικά. Μια απόδραση από την πόλη, τη δουλειά, την κρίση, τη Siemens, το Δ.Ν.Τ. τα προβλήματα της καθημερινότητας. Ευτυχώς που στην περιοχή μας υπάρχουν πολλοί τέτοιοι προορισμοί.
*Φυσικός Δ/ντης 3ου Γ/σιου Ιωαννίνων
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ: vovousa.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου