Σάββατο μεσημέρι. Ηλιοφάνεια στα Γιάννενα. Αποφασίζω να κάνω μία μικρή βόλτα στα Ζαγοροχώρια. Η διαδρομή είναι υπέροχη. Βλέπω ότι ανηφορίζουν κι άλλα αυτοκίνητα και τα περισσότερα με πινακίδες κυκλοφορίας που μαρτυρούν ότι οι επιβαίνοντες είναι επισκέπτες από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Επωφελήθηκαν απ΄ αυτή την καταπληκτική ημέρα και ήρθαν ν’ απολαύσουν την υπέροχη φύση των Ζαγοροχωρίων.
Φθάνω στο γεφύρι του Νούτσου ή Κόκκορου και κάνω στάση να το φωτογραφήσω. Έχει μέρες να βρέξει και η κοίτη στο Μπαγιώτικο ρέμα έχει στερέψει.
Στο χώρο του γεφυριού έχουν σταματήσει κι άλλοι επισκέπτες, περπατούν επάνω στο γεφύρι, κάτω απ’ αυτό, μέσα στην κοίτη του Μπαγιώτικου ρέματος και προσπαθούν να το αποθανατίσουν από κάθε δυνατή πλευρά.
Φθάνω στον προορισμό μου, που ήταν ο γραφικός οικισμός του Κουκουλίου. Διαπιστώνω ότι κι εκεί υπάρχουν αρκετοί επισκέπτες, οι οποίοι κάνουν τις βόλτες τους στα στενά του καλντερίμια κι απολαμβάνουν την ομορφιά και την ηρεμία του χωριού.
Σκέφτομαι να πάω ν’ ανέβω στην Αγία Παρασκευή, ν’ απολαύσω τη θέα προς τη χαράδρα του Μπαγιώτικου ρέματος. Εκεί θα είμαι μόνος μου! Έκανα όμως λάθος ! Κι εκεί υπήρχαν επισκέπτες και μάλιστα απολάμβαναν το τοπίο από ένα εξαιρετικά επικίνδυνο σημείο.
Κοιτάζω χαμηλά, κάτω στο γεφύρι του Κόκκορου και παρ΄ ότι έχουν περάσει δύο ώρες από την στάση που έκανα εκεί, βλέπω ότι υπάρχουν ακόμη αρκετοί νέοι επισκέπτες, που περιφέρονται πάνω και γύρω από αυτό.
Τελικά, όπου και να πας στα Ζαγοροχώρια και ειδικά μία ηλιόλουστη μέρα σαν τη χθεσινή, θα συναντήσεις επισκέπτες από κάθε σημείο της Ελλάδας, να απολαμβάνουν τις ομορφιές που χάρισε απλόχερα η φύση στην περιοχή μας!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου