Στον Εθνικό Δρυμό Βίκου - Αώου όπου βρίσκονται πολλά από τα παραδοσιακά
Ζαγοροχώρια της Ηπείρου, συναντάμε και το μονοπάτι που εκτείνεται
παράλληλα με τον ποταμό Βοϊδομάτη, ξεκινώντας από το γεφύρι της
Κλειδωνιάς και καταλήγοντας στο γεφύρι της Αρίστης. Μπορούμε να
διανύσουμε το μονοπάτι αυτό ξεκινώντας από όποιο από τα δύο σημεία
θέλουμε, ενώ η πρόσβαση σ αυτά γίνεται εύκολα με το αυτοκίνητο.
Στο παλιό πέτρινο γεφύρι της Κλειδωνιάς φθάνουμε οδικώς από την ασφαλτοστρωμένη παράκαμψη που βρίσκεται στην επαρχιακή οδό Κόνιτσας - Ιωαννίνων κοντά στη γέφυρα του Βοϊδομάτη (υπάρχει σχετική πινακίδα για το συγκεκριμένο γεφύρι), ενώ στο γεφύρι της Αρίστης φθάνουμε όταν φεύγοντας από το χωριό Αρίστη του Ζαγορίου, κατευθυνόμαστε προς τα χωριά Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο.
Αν η διαδρομή μας αρχίσει από το παλιό πέτρινο γεφύρι της Κλειδωνιάς ξεκινάμε ακολουθώντας το πέτρινο ανακατασκευασμένο καλντερίμι δίπλα στο ιστορικό γεφύρι και κινούμαστε με κατεύθυνση αντίθετη προς τη ροή του ποταμού.
Η πεζοπορική αυτή διαδρομή διαρκεί περίπου 2 - 2,5 ώρες, είναι σχετικά εύκολη (βαθμός δυσκολίας 2) και η απόσταση είναι περίπου 5 χλμ. Πορευόμαστε συνεχώς μέσα σε ένα μοναδικό φυσικό τοπίο, μέσα σε φαράγγι, δίπλα στον ποταμό Βοϊδομάτη με τα γαλαζοπράσινα πεντακάθαρα νερά, κάτω από πλατάνια και πλούσια βλάστηση. Η καταλληλότερη εποχή είναι η άνοιξη, όταν το τοπίο είναι πράσινο και οι καιρικές συνθήκες ιδανικές.
Ξεκινώντας από το παλιό πέτρινο γεφύρι της Κλειδωνιάς (χτίστηκε το 1853) θα συναντήσουμε στη διαδρομή μας το παλιό μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων (χρονολογείται από το 1658), την προϊστορική βραχοσκεπή "Κλειδί" όπου εντοπίστηκαν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας, στην απέναντι όχθη το μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιώτισσας (το οποίο βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το γεφύρι της Αρίστης με κατεύθυνση προς το χωριό της Αρίστης και αξίζει να το επισκεφθούμε, συνεχίζοντας για λίγο τη διαδρομή μας) και τέλος το γεφύρι της Αρίστης που, αν και είναι κατασκευασμένο από τσιμέντο (αφού το παλιότερο πέτρινο κατάρρευσε και σώζεται μόνο μια μικρή καμάρα του στη θέση "παλαιογέφυρο"), βρίσκεται σε ένα μαγευτικό τοπίο.
Αν θελήσουμε να ακολουθήσουμε την αντίστροφη πορεία, μόλις περάσουμε το γεφύρι της Αρίστης, θα αφήσουμε το αυτοκίνητο και θα περπατήσουμε για λίγο στην άσφαλτο με κατεύθυνση προς το Πάπιγκο. Σε μικρή απόσταση θα συναντήσουμε αριστερά μας χωματόδρομο με μπάρα που απαγορεύει τη διέλευση των αυτοκινήτων και πινακίδα προς Μοναστήρι Αγίων Αναργύρων.
Η εμπειρία είναι ανεπανάληπτη και αξίζει πραγματικά να περπατήσει κάποιος στο μονοπάτι αυτό που για αιώνες συνέδεε τα Ζαγόρια με τις άλλες περιοχές.
Συμβουλή από τους ντόπιους γέροντες : Ένα δροσερό ποδόλουτρο στα κρυστάλλινα νερά στην όχθη του Βοϊδομάτη είναι ό,τι πρέπει μετά από τη διαδρομή αυτή, για να "συνέλθουν" τα ταλαιπωρημένα πόδια μας ...
Τέλος ας μην ξεχάσουμε ότι θα χρειαστεί είτε να επιστρέψουμε από την ίδια διαδρομή στο σημείο εκκίνησης, όπου θα βρίσκεται και το όχημά μας, είτε ότι θα πρέπει να μας μεταφέρει κάποιος οδικώς πίσω.
Στο παλιό πέτρινο γεφύρι της Κλειδωνιάς φθάνουμε οδικώς από την ασφαλτοστρωμένη παράκαμψη που βρίσκεται στην επαρχιακή οδό Κόνιτσας - Ιωαννίνων κοντά στη γέφυρα του Βοϊδομάτη (υπάρχει σχετική πινακίδα για το συγκεκριμένο γεφύρι), ενώ στο γεφύρι της Αρίστης φθάνουμε όταν φεύγοντας από το χωριό Αρίστη του Ζαγορίου, κατευθυνόμαστε προς τα χωριά Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο.
Αν η διαδρομή μας αρχίσει από το παλιό πέτρινο γεφύρι της Κλειδωνιάς ξεκινάμε ακολουθώντας το πέτρινο ανακατασκευασμένο καλντερίμι δίπλα στο ιστορικό γεφύρι και κινούμαστε με κατεύθυνση αντίθετη προς τη ροή του ποταμού.
Η πεζοπορική αυτή διαδρομή διαρκεί περίπου 2 - 2,5 ώρες, είναι σχετικά εύκολη (βαθμός δυσκολίας 2) και η απόσταση είναι περίπου 5 χλμ. Πορευόμαστε συνεχώς μέσα σε ένα μοναδικό φυσικό τοπίο, μέσα σε φαράγγι, δίπλα στον ποταμό Βοϊδομάτη με τα γαλαζοπράσινα πεντακάθαρα νερά, κάτω από πλατάνια και πλούσια βλάστηση. Η καταλληλότερη εποχή είναι η άνοιξη, όταν το τοπίο είναι πράσινο και οι καιρικές συνθήκες ιδανικές.
Ξεκινώντας από το παλιό πέτρινο γεφύρι της Κλειδωνιάς (χτίστηκε το 1853) θα συναντήσουμε στη διαδρομή μας το παλιό μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων (χρονολογείται από το 1658), την προϊστορική βραχοσκεπή "Κλειδί" όπου εντοπίστηκαν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας, στην απέναντι όχθη το μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιώτισσας (το οποίο βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το γεφύρι της Αρίστης με κατεύθυνση προς το χωριό της Αρίστης και αξίζει να το επισκεφθούμε, συνεχίζοντας για λίγο τη διαδρομή μας) και τέλος το γεφύρι της Αρίστης που, αν και είναι κατασκευασμένο από τσιμέντο (αφού το παλιότερο πέτρινο κατάρρευσε και σώζεται μόνο μια μικρή καμάρα του στη θέση "παλαιογέφυρο"), βρίσκεται σε ένα μαγευτικό τοπίο.
Αν θελήσουμε να ακολουθήσουμε την αντίστροφη πορεία, μόλις περάσουμε το γεφύρι της Αρίστης, θα αφήσουμε το αυτοκίνητο και θα περπατήσουμε για λίγο στην άσφαλτο με κατεύθυνση προς το Πάπιγκο. Σε μικρή απόσταση θα συναντήσουμε αριστερά μας χωματόδρομο με μπάρα που απαγορεύει τη διέλευση των αυτοκινήτων και πινακίδα προς Μοναστήρι Αγίων Αναργύρων.
Η εμπειρία είναι ανεπανάληπτη και αξίζει πραγματικά να περπατήσει κάποιος στο μονοπάτι αυτό που για αιώνες συνέδεε τα Ζαγόρια με τις άλλες περιοχές.
Συμβουλή από τους ντόπιους γέροντες : Ένα δροσερό ποδόλουτρο στα κρυστάλλινα νερά στην όχθη του Βοϊδομάτη είναι ό,τι πρέπει μετά από τη διαδρομή αυτή, για να "συνέλθουν" τα ταλαιπωρημένα πόδια μας ...
Τέλος ας μην ξεχάσουμε ότι θα χρειαστεί είτε να επιστρέψουμε από την ίδια διαδρομή στο σημείο εκκίνησης, όπου θα βρίσκεται και το όχημά μας, είτε ότι θα πρέπει να μας μεταφέρει κάποιος οδικώς πίσω.
ΠΗΓΗ: http://monopatia.skai.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου