Στο Κεντρικό Ζαγόρι - όπως και στην ορεινή Ήπειρο γενικότερα - το ανθρώπινο στοιχείο παιδεύτηκε, πάλεψε και τελικά κατάφερε να έρθει σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον. Η ψυχή του εκφράζεται μέσα από τις παλιές εκκλησιές, τα τοξωτά πέτρινα γεφύρια που ενώνουν βραχώδεις δυσπρόσιτες πλαγιές, αλλά και από τα επιβλητικά αρχοντικά των μικρών οικισμών που αναδύονται μέσα από δάση τα οποία διασχίζουν χαράδρες και ποτάμια.
Τα χωριά του Κεντρικού Ζαγορίου είναι γνωστά για την ομορφιά τους, την πολιτιστική τους κληρονομιά, αλλά και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των κτισμάτων τους. Όμως δεν ήταν πάντοτε έτσι. Κάποτε οι κάτοικοι της Πίνδου, γονατισμένοι από την ανέχεια και το σκληρό ανάγλυφο της περιοχής, ξενιτεύονταν σε αναζήτηση καλύτερης τύχης και ζωής. Σήμερα, και ειδικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων έχουν υποκύψει στην αμόλυντη γοητεία της πέτρας, η οποία επικρατεί ως βασικό δομικό υλικό στην περιοχή, «αναγκάζοντας» τους ντόπιους να ανακαλύψουν τη δύναμη της ορεινής ομορφιάς του τόπου τους. Οι στενοί χωματόδρομοι ασφαλτώθηκαν, τα μισογκρεμισμένα πέτρινα σπίτια και αρχοντικά αναστυλώθηκαν και έγιναν υπέροχοι ξενώνες, ενώ τα πέτρινα γεφύρια που κάποτε ήταν έργο ζωής και θανάτου, σήμερα στέκουν ανίκητα από τον χρόνο να υμνούν με την απέριττη χάρη τους την αδούλωτη ψυχή, αλλά και τη μαεστρία των φημισμένων Ηπειρωτών μαστόρων. Καθώς είναι απόλυτα αφομοιωμένα με το φυσικό περιβάλλον, συμβάλλουν στη φυσική ομορφιά της περιοχής, η οποία προδιαθέτει τον επισκέπτη να μην αφήσει γωνιά και χωριό ανεξερεύνητο. Ανάλογα με τον χρόνο σας, λοιπόν, μη διστάσετε να εξορμήσετε σε έναν τόπο φιλόξενο και πρόθυμο να σας κερδίσει για πάντα.
Ένα από τα πιο ζωντανά χωριά του Κεντρικού Ζαγορίου είναι το Τσεπέλοβο (έδρα του Δήμου Τύμφης). Βρίσκεται ριζωμένο κάτω από τις επιβλητικές κορυφές της Τύμφης σε υψόμετρο 1.080 και απέχει από τα Ιωάννινα 50 χιλιόμετρα. Εκτός από το περιβάλλον όπου βρίσκεται, θα σας γοητεύσει και η θέα των πέτρινων σπιτιών του, την γκριζάδα των οποίων σπάνε τα χρωματιστά παραθυρόφυλλα. Την προσοχή θα σας τραβήξει το κτίριο της Εστίας που λειτουργούσε σαν οικοτροφείο, αλλά και τα περιποιημένα καλντερίμια που ακολουθούν το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής. Η μεγάλη πλατανοσκέπαστη πλατεία του χωριού είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της παραδοσιακής πολεοδομίας, καθώς η δόμηση γύρω από αυτήν είναι πυκνότερη δείχνοντας σαφώς τον αμυντικό χαρακτήρα της. Γύρω από αυτήν είναι κτισμένα τα σπίτια των ευκατάστατων οικογενειών αλλά και κάποιες δημόσιες υπηρεσίες. Το 1868, όταν το Ζαγόρι έχασε τα προνόμια, το Τσεπέλοβο έγινε η πρωτεύουσα των τουρκικών αρχών, ενώ το 1912 οι Τούρκοι έκαψαν 13 σπίτια. Από το χωριό κατάγονται διακεκριμένες προσωπικότητες, όπως είναι οι ευεργέτες Γεώργιος Μπίκας, Αναστάσιος Τσούφλης, αλλά και η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη (1887-1954).
Τα χωριά του Κεντρικού Ζαγορίου είναι γνωστά για την ομορφιά τους, την πολιτιστική τους κληρονομιά, αλλά και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των κτισμάτων τους. Όμως δεν ήταν πάντοτε έτσι. Κάποτε οι κάτοικοι της Πίνδου, γονατισμένοι από την ανέχεια και το σκληρό ανάγλυφο της περιοχής, ξενιτεύονταν σε αναζήτηση καλύτερης τύχης και ζωής. Σήμερα, και ειδικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων έχουν υποκύψει στην αμόλυντη γοητεία της πέτρας, η οποία επικρατεί ως βασικό δομικό υλικό στην περιοχή, «αναγκάζοντας» τους ντόπιους να ανακαλύψουν τη δύναμη της ορεινής ομορφιάς του τόπου τους. Οι στενοί χωματόδρομοι ασφαλτώθηκαν, τα μισογκρεμισμένα πέτρινα σπίτια και αρχοντικά αναστυλώθηκαν και έγιναν υπέροχοι ξενώνες, ενώ τα πέτρινα γεφύρια που κάποτε ήταν έργο ζωής και θανάτου, σήμερα στέκουν ανίκητα από τον χρόνο να υμνούν με την απέριττη χάρη τους την αδούλωτη ψυχή, αλλά και τη μαεστρία των φημισμένων Ηπειρωτών μαστόρων. Καθώς είναι απόλυτα αφομοιωμένα με το φυσικό περιβάλλον, συμβάλλουν στη φυσική ομορφιά της περιοχής, η οποία προδιαθέτει τον επισκέπτη να μην αφήσει γωνιά και χωριό ανεξερεύνητο. Ανάλογα με τον χρόνο σας, λοιπόν, μη διστάσετε να εξορμήσετε σε έναν τόπο φιλόξενο και πρόθυμο να σας κερδίσει για πάντα.
Ένα από τα πιο ζωντανά χωριά του Κεντρικού Ζαγορίου είναι το Τσεπέλοβο (έδρα του Δήμου Τύμφης). Βρίσκεται ριζωμένο κάτω από τις επιβλητικές κορυφές της Τύμφης σε υψόμετρο 1.080 και απέχει από τα Ιωάννινα 50 χιλιόμετρα. Εκτός από το περιβάλλον όπου βρίσκεται, θα σας γοητεύσει και η θέα των πέτρινων σπιτιών του, την γκριζάδα των οποίων σπάνε τα χρωματιστά παραθυρόφυλλα. Την προσοχή θα σας τραβήξει το κτίριο της Εστίας που λειτουργούσε σαν οικοτροφείο, αλλά και τα περιποιημένα καλντερίμια που ακολουθούν το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής. Η μεγάλη πλατανοσκέπαστη πλατεία του χωριού είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της παραδοσιακής πολεοδομίας, καθώς η δόμηση γύρω από αυτήν είναι πυκνότερη δείχνοντας σαφώς τον αμυντικό χαρακτήρα της. Γύρω από αυτήν είναι κτισμένα τα σπίτια των ευκατάστατων οικογενειών αλλά και κάποιες δημόσιες υπηρεσίες. Το 1868, όταν το Ζαγόρι έχασε τα προνόμια, το Τσεπέλοβο έγινε η πρωτεύουσα των τουρκικών αρχών, ενώ το 1912 οι Τούρκοι έκαψαν 13 σπίτια. Από το χωριό κατάγονται διακεκριμένες προσωπικότητες, όπως είναι οι ευεργέτες Γεώργιος Μπίκας, Αναστάσιος Τσούφλης, αλλά και η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη (1887-1954).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου