Ζαγόρι. Από το Ηλιοχώρι στη Βοβούσα

Είναι γεγονός ότι τα  χωριά του Ζαγορίου, εδώ και πολλά χρόνια, αποτελούν έναν από τους πλέον δημοφιλείς  προορισμούς και μία από τις καλύτερες επιλογές, για τις διακοπές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

Ταξιδεύοντας στο διαδίκτυο, τράβηξε την προσοχή μου ένα δημοσίευμα που βρήκα  στο www.tovima.gr

Το δημοσίευμα αυτό έχει ημερομηνία 6-12-1998 και ο τίτλος του είναι "Εορταστικές αποδράσεις στην άλλη Ελλάδα". Το κείμενο είναι του Κώστα Στεφ. Τσίπηρα και μεταξύ των άλλων προορισμών αναφέρεται και στο Ζαγόρι. Γράφει συγκεκριμένα: 

Ζαγόρι

Από το Ηλιοχώρι στη Βοβούσα

Όλοι οι ταξιδευτές, όλοι όσοι δηλαδή αντιλαμβάνονται το ταξίδι όχι μόνο σαν φυγή αλλά σαν αρχή μέθης για τη ζωή και σαν πράξη επαναστατική, ενάντια στη βασανιστική καθημερινότητα, από όλους τους τόπους που γύρισαν έχουν καλά φυλαγμένους στη μνήμη και στην καρδιά τους κάποιους ξεχωριστούς, ανάλογα με την κουλτούρα και την ψυχοσύνθεσή τους, στους οποίους όχι μόνο θα ήθελαν να ξαναπάνε αλλά και να ζήσουν εκεί, αν αυτό ήταν δυνατόν.

Έτσι κι εγώ τολμώ, φίλες και φίλοι αναγνώστες, να γυρνώ και να ξαναγυρνώ στο Ζαγόρι και ειδικότερα στο ΒΑ τμήμα του, το λεγόμενο Βλαχοζάγορο.

Γιατί εκεί και τις ημέρες των Χριστουγέννων μπορεί κανείς να βρει και ένα από τα ωραιότερα κομμάτια της ελληνικής φύσης και την ανθρώπινη ζεστασιά που αναδίδει ένας τόπος συγκλονιστικά μοναδικός.

Μόνο που εκεί δεν θα βρει κανένας (για πόσο άραγε ακόμη;) τις ευκολίες του μαζικού τουρισμού, αλλά την απλοϊκότητα της οικογενειακού τύπου επιχείρησης. Αν αυτό δεν σας ενοχλεί, κατευθυνθείτε στα Γιάννενα και από εκεί πάρτε τον δρόμο για την Κόνιτσα ­ άλλος τόπος κι αυτός συγκλονιστικός, με ανθρώπους σαν τον αγωνιστή και εκδότη του περιοδικού «Η Κόνιτσα», τον Σωτήρη Τουφίδη, να τον ομορφαίνουν­, στρίψτε δεξιά προς Τσεπέλοβο και Σκαμνέλλι και μετά... αφεθείτε στη μαγεία των ατέλειωτων δασών μαύρης πεύκης και οξυάς και στο πανόραμα των ορθοπλαγιών της Βόρειας Πίνδου. Πανέμορφα χωριά βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής μετά τον Γυφτόκαμπο.

Ηλιοχώρι: Το Ντομπρίνοβο όπου τοποθετεί τη συνάντηση του ήρωά του με μια αρκούδα ο μεγάλος της λογοτεχνίας μας Δημήτρης Χατζής.

Βρυσοχώρι: Ίσως το ωραιότερο μέρος που υπάρχει στην Ελλάδα, χτισμένο στους πρόποδες της αλπικής Τσούκα-Ρόσσας.

Λάιστα: Με την εκπληκτική θέα που προσφέρει σε όλη την οροσειρά της Πίνδου. Με τα αρχοντικά της που καταρρέουν, γιατί κάποιοι επέλεξαν να κάνουν έργα βιτρίνας στο Δυτικό Ζαγόρι και όχι εδώ που χτυπάει η καρδιά της Πίνδου. Με τους θαυμάσιους ανθρώπους της και τη ζαγορίσια κουζίνα της.

Βοβούσα: Μόνο που για να πάμε σ' αυτήν από εδώ πρέπει να περάσουμε τον αυχένα της Μόρφας ή να την προσεγγίσουμε από τον δρόμο Ιωαννίνων - Μετσόβου μέσω Μπαλντούμας και Γρεβενιτίου.

Αυτά τα δύο χωριά είναι δυστυχώς και από τα ελάχιστα που δεν έχουν ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Ίσως καλύτερα για τη διατήρηση της φυσιογνωμίας τους, ίσως χειρότερα για την επικοινωνία των κατοίκων τους.

(Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=105841&ct=79&dt=06/12/1998#ixzz17RaoUqXX   )

Αυτά λοιπόν πριν από 12 χρόνια. Εμείς σήμερα οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι όλα τα χωριά που αναφέρει το δημοσίευμα αυτό έχουν πλέον άσφαλτο και πλην του Ηλιοχωρίου, σε όλα θα βρείτε καταλύματα για διαμονή, εφόσον βέβαια φροντίσετε έγκαιρα να αναζητήσετε και να κλείσετε. Φαγητό θα βρείτε σε όλα τα χωριά και μάλιστα με νόστιμες τοπικές παραδοσιακές συνταγές.

Τα Ζαγοροχώρια λοιπόν εξακολουθούν να είναι από τους δημοφιλέστερους προορισμούς για τα Χριστούγεννα. Προτιμήστε τα!