Σε ορεινούς οικισμούς πλησιάζουν όσο μπαίνουμε στην καρδιά του χειμώνα οι λύκοι, οι οποίοι βρίσκονται σε αναζήτηση τροφής από τη στιγμή που στα βουνά της Ηπείρου η τροφή λιγόστεψε όταν και έφυγαν τα κοπάδια αιγοπροβάτων.
Την ίδια στιγμή οι λύκοι στην αναζήτηση τροφής δημιουργούν πολλές φορές προβλήματα σε παραγωγούς περιοχών, όπως για παράδειγμα τα Τζουμέρκα, χωρίς όμως όπως θα εξηγήσουμε και παρακάτω, η ευθύνη να ανήκει στους λύκους, αλλά αντιθέτως να αφορά τον ανθρώπινο παράγοντα.
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή θα πρέπει να σημειώσουμε, πως οι έρευνες που έγιναν πριν από δύο περίπου χρόνια, τόσο στο Εθνικό Πάρκο της Βόρειας Πίνδου, όσο και στο...
υπό ίδρυση Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων, από ανθρώπους ειδικών περιβαλλοντικών ομάδων και οργανώσεων, έδειξε πως στα βουνά της Ηπείρου υπάρχει μία καλή αντιπροσώπευση των λύκων.
Συγκεκριμένα, στο Εθνικό Πάρκο της Βόρειας Πίνδου υπάρχουν τέσσερις με πέντε αγέλες λύκων, δηλαδή περίπου 20 με 30 άτομα.
Πρόκειται για μία σταθερή ομάδα πληθυσμού, που ευτυχώς τα τελευταία χρόνια δεν παρουσιάζει μείωση σε αντίθεση με άλλες περιοχές.
Αντιθέτως, στην περιοχή των Τζουμέρκων ο πληθυσμός του λύκου παρουσιάζει την τελευταία δεκαετία μία σημαντική ανάκαμψη, κάτι που ομολογουμένως ικανοποιεί τις περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Όμως, ο πληθυσμός αυτός κυρίως τον χειμώνα δημιουργεί προβλήματα και ζημιές σε παραγωγούς, κάτι που οφείλεται σε συγκεκριμένες παραμέτρους.
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε πως πολλοί παραγωγοί τον χειμώνα, κυρίως στα Τζουμέρκα, όπως μας ανέφερε ο βιολόγος της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Καλλιστώ» Γιώργος Ηλιόπουλος, δεν παίρνουν τα απαραίτητα μέτρα φύλαξης, με αποτέλεσμα σε χωριά των Τζουμέρκων το χειμώνα να επιτίθενται λύκοι.
Οι παραγωγοί πολλές φορές δεν έχουν εκπαιδευμένα ποιμενικά σκυλιά, ενώ και οι ίδιοι όταν παθαίνουν ζημιές από τους λύκους σπάνια αποζημιώνονται όπως θα έπρεπε.
Ο κ. Ηλιόπουλος τόνισε πως θα πρέπει στην Ελλάδα να βελτιωθεί το σύστημα αποζημίωσης, κάτι το οποίο είχε γίνει πριν από λίγα χρόνια,αλλά πάλι τελευταία επανήλθε σε μία κατάσταση που μόνο θετική δεν είναι για τους κτηνοτρόφους. Όπως ανέφερε στον «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ» οι κτηνοτρόφοι χρειάζονται υποστήριξη καθώς πολλές φορές τα ζώα τους σκοτώνονται σε δυσπρόσιτα σημεία και συχνά οι κτηνίατροι του ΕΛΓΑ δεν μπορούν να προσεγγίσουν αυτά τα σημεία, για να πιστοποιήσουν τις ζημιές και να δώσουν αποζημιώσεις. Όπως είπε ο κ. Ηλιόπουλος η προστασία του πληθυσμού των λύκων δεν αποτελεί ευθύνη μόνο των κτηνοτρόφων, αλλά και της πολιτείας και όσων επιθυμούν τη διατήρηση της άγριας πανίδας.
Παράλληλα, όπως είπε ο κ. Ηλιόπουλος θα πρέπει να παρθούν αγροπεριβαλλοντικά μέτρα και προγράμματα, κάτι όμως που πιθανώς μπορεί να αλλάξει προς το χειρότερο, αφού τα σημερινά αγροπεριβαλλοντικά προγράμματα τείνουν να καταργηθούν από την πολιτεία.
Ένα ακόμη ζήτημα που έθεσε ο βιολόγος της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Καλλιστώ», έχει να κάνει με τα παράνομα δηλητηριασμένα δολώματα, που επιτήδειοι ρίχνουν στα βουνά όχι μόνο της Ηπείρου, αλλά και όλης της χώρας, με αποτέλεσμα να βρίσκουν φρικτό θάνατο, όχι μόνο λύκοι, αλλά κυρίως σκυλιά κτηνοτρόφων.
Έτσι, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, αφού στην προσπάθειά τους οι κτηνοτρόφοι να προστατεύσουν τα ζώα τους, χάνουν τα σκυλιά τους, άρα πάλι μένουν χωρίς την απαραίτητη και αναγκαία φύλαξη.
Επανερχόμενοι στο θέμα της διαβίωσης των λύκων τον χειμώνα σε Πίνδο και Τζουμέρκα, σημειώνουμε πως το είδος αυτό σήμερα επιβιώνει χάρη στην κτηνοτροφία ελεύθερης βοσκής. Γι’ αυτό και όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, είναι σημαντικό να στηριχθεί μια πολιτική αποκατάστασης στην ελληνική ύπαιθρο των πληθυσμών άγριων οπληφόρων, όπως είναι ο αγριόχοιρος, το ζαρκάδι και το αγριόγιδο, ζώα τα οποία αποτελούν θηράματα του λύκου. Οσο σπανίζουν τα άγρια θηράματα και συρρικνώνονται οι μεγάλες παρθένες εκτάσεις χωρίς ανθρώπινες δραστηριότητες οι ζημιές από τους λύκους θα είναι αναπόφευκτες. Οι επιθέσεις λύκων κυρίως σε αιγοπρόβατα είναι από τις συχνότερες που παρατηρούνται στην Ευρώπη, σε σχέση με την έκταση της χώρας και τον αριθμό των λύκων.
Η θανάτωση των λύκων στην Ελλάδα- αν και η θήρα τους απαγορεύεται από το 1992 και το είδος θεωρείται αυστηρά προστατευόμενο- προκαλείται συνήθως από πυροβόλο όπλο, δηλητηριασμένα δολώματα ή παγάνες. Περίπου το 25% του συνολικού πληθυσμού στη χώρα μας χάνεται από ανθρωπογενή αίτια. Σε ορισμένες περιοχές της χώρας η θνησιμότητά τους ανέρχεται ακόμη και στο 40% επί του συνόλου του τοπικού πληθυσμού του είδους.
Σημαντικές τέλος είναι και οι επιπτώσεις στους πληθυσμούς του και από την κατασκευή μεγάλων τεχνικών έργων, καθώς ο λύκος είναι ευάλωτος όταν ο βιότοπός του κόβεται στα δύο και οι τοπικοί πληθυσμοί απομονώνονται.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΟΥΠΑΣ
Ανεξάρτητος Ηπείρου
Την ίδια στιγμή οι λύκοι στην αναζήτηση τροφής δημιουργούν πολλές φορές προβλήματα σε παραγωγούς περιοχών, όπως για παράδειγμα τα Τζουμέρκα, χωρίς όμως όπως θα εξηγήσουμε και παρακάτω, η ευθύνη να ανήκει στους λύκους, αλλά αντιθέτως να αφορά τον ανθρώπινο παράγοντα.
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή θα πρέπει να σημειώσουμε, πως οι έρευνες που έγιναν πριν από δύο περίπου χρόνια, τόσο στο Εθνικό Πάρκο της Βόρειας Πίνδου, όσο και στο...
υπό ίδρυση Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων, από ανθρώπους ειδικών περιβαλλοντικών ομάδων και οργανώσεων, έδειξε πως στα βουνά της Ηπείρου υπάρχει μία καλή αντιπροσώπευση των λύκων.
Συγκεκριμένα, στο Εθνικό Πάρκο της Βόρειας Πίνδου υπάρχουν τέσσερις με πέντε αγέλες λύκων, δηλαδή περίπου 20 με 30 άτομα.
Πρόκειται για μία σταθερή ομάδα πληθυσμού, που ευτυχώς τα τελευταία χρόνια δεν παρουσιάζει μείωση σε αντίθεση με άλλες περιοχές.
Αντιθέτως, στην περιοχή των Τζουμέρκων ο πληθυσμός του λύκου παρουσιάζει την τελευταία δεκαετία μία σημαντική ανάκαμψη, κάτι που ομολογουμένως ικανοποιεί τις περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Όμως, ο πληθυσμός αυτός κυρίως τον χειμώνα δημιουργεί προβλήματα και ζημιές σε παραγωγούς, κάτι που οφείλεται σε συγκεκριμένες παραμέτρους.
Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε πως πολλοί παραγωγοί τον χειμώνα, κυρίως στα Τζουμέρκα, όπως μας ανέφερε ο βιολόγος της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Καλλιστώ» Γιώργος Ηλιόπουλος, δεν παίρνουν τα απαραίτητα μέτρα φύλαξης, με αποτέλεσμα σε χωριά των Τζουμέρκων το χειμώνα να επιτίθενται λύκοι.
Οι παραγωγοί πολλές φορές δεν έχουν εκπαιδευμένα ποιμενικά σκυλιά, ενώ και οι ίδιοι όταν παθαίνουν ζημιές από τους λύκους σπάνια αποζημιώνονται όπως θα έπρεπε.
Ο κ. Ηλιόπουλος τόνισε πως θα πρέπει στην Ελλάδα να βελτιωθεί το σύστημα αποζημίωσης, κάτι το οποίο είχε γίνει πριν από λίγα χρόνια,αλλά πάλι τελευταία επανήλθε σε μία κατάσταση που μόνο θετική δεν είναι για τους κτηνοτρόφους. Όπως ανέφερε στον «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ» οι κτηνοτρόφοι χρειάζονται υποστήριξη καθώς πολλές φορές τα ζώα τους σκοτώνονται σε δυσπρόσιτα σημεία και συχνά οι κτηνίατροι του ΕΛΓΑ δεν μπορούν να προσεγγίσουν αυτά τα σημεία, για να πιστοποιήσουν τις ζημιές και να δώσουν αποζημιώσεις. Όπως είπε ο κ. Ηλιόπουλος η προστασία του πληθυσμού των λύκων δεν αποτελεί ευθύνη μόνο των κτηνοτρόφων, αλλά και της πολιτείας και όσων επιθυμούν τη διατήρηση της άγριας πανίδας.
Παράλληλα, όπως είπε ο κ. Ηλιόπουλος θα πρέπει να παρθούν αγροπεριβαλλοντικά μέτρα και προγράμματα, κάτι όμως που πιθανώς μπορεί να αλλάξει προς το χειρότερο, αφού τα σημερινά αγροπεριβαλλοντικά προγράμματα τείνουν να καταργηθούν από την πολιτεία.
Ένα ακόμη ζήτημα που έθεσε ο βιολόγος της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Καλλιστώ», έχει να κάνει με τα παράνομα δηλητηριασμένα δολώματα, που επιτήδειοι ρίχνουν στα βουνά όχι μόνο της Ηπείρου, αλλά και όλης της χώρας, με αποτέλεσμα να βρίσκουν φρικτό θάνατο, όχι μόνο λύκοι, αλλά κυρίως σκυλιά κτηνοτρόφων.
Έτσι, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, αφού στην προσπάθειά τους οι κτηνοτρόφοι να προστατεύσουν τα ζώα τους, χάνουν τα σκυλιά τους, άρα πάλι μένουν χωρίς την απαραίτητη και αναγκαία φύλαξη.
Επανερχόμενοι στο θέμα της διαβίωσης των λύκων τον χειμώνα σε Πίνδο και Τζουμέρκα, σημειώνουμε πως το είδος αυτό σήμερα επιβιώνει χάρη στην κτηνοτροφία ελεύθερης βοσκής. Γι’ αυτό και όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, είναι σημαντικό να στηριχθεί μια πολιτική αποκατάστασης στην ελληνική ύπαιθρο των πληθυσμών άγριων οπληφόρων, όπως είναι ο αγριόχοιρος, το ζαρκάδι και το αγριόγιδο, ζώα τα οποία αποτελούν θηράματα του λύκου. Οσο σπανίζουν τα άγρια θηράματα και συρρικνώνονται οι μεγάλες παρθένες εκτάσεις χωρίς ανθρώπινες δραστηριότητες οι ζημιές από τους λύκους θα είναι αναπόφευκτες. Οι επιθέσεις λύκων κυρίως σε αιγοπρόβατα είναι από τις συχνότερες που παρατηρούνται στην Ευρώπη, σε σχέση με την έκταση της χώρας και τον αριθμό των λύκων.
Η θανάτωση των λύκων στην Ελλάδα- αν και η θήρα τους απαγορεύεται από το 1992 και το είδος θεωρείται αυστηρά προστατευόμενο- προκαλείται συνήθως από πυροβόλο όπλο, δηλητηριασμένα δολώματα ή παγάνες. Περίπου το 25% του συνολικού πληθυσμού στη χώρα μας χάνεται από ανθρωπογενή αίτια. Σε ορισμένες περιοχές της χώρας η θνησιμότητά τους ανέρχεται ακόμη και στο 40% επί του συνόλου του τοπικού πληθυσμού του είδους.
Σημαντικές τέλος είναι και οι επιπτώσεις στους πληθυσμούς του και από την κατασκευή μεγάλων τεχνικών έργων, καθώς ο λύκος είναι ευάλωτος όταν ο βιότοπός του κόβεται στα δύο και οι τοπικοί πληθυσμοί απομονώνονται.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΟΥΠΑΣ
Ανεξάρτητος Ηπείρου
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ: http://epirus-ellas.blogspot.com
O BIΟΛΟΓΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΕΙΞΩ ΕΓΩ 200 ΛΥΚΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ
ΑπάντησηΔιαγραφή