Τα Ελληνικά άλογα κατάγονται από το άλογο των Bαλκανίων (Balkan Pony), στην πορεία όμως, ανάλογα με το περιβάλλον που διαβιούσαν, εξελίχθηκαν δύο τύποι, ο ορεινός και ο πεδινός. Ο ορεινός τύπος εξαπλώνεται σε όλη την ορεινή ηπειρωτική και νησιωτική χώρα. Σε πολλές περιοχές της χώρας μας υπάρχουν σήμερα ελεύθερα άλογα, που τα περισσότερα ανήκουν στη φυλή Πίνδου.
Το αλογάκι της Πίνδου είναι ο πιο μικρόσωμος ελληνικός ίππος ορεινού τύπου. Η φυλή αυτή αναπτύχθηκε στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές της οροσειράς της Πίνδου και κυρίως στη Θεσσαλία και την Ήπειρο.
(http://www.horse.gr/pgeDynamic.asp?SelectMenu=General&ArticleID=598&CategoryID=46). Η φυλή της Πίνδου είναι η πλέον αντιπροσωπευτική φυλή του ορεινού τύπου. Δεν έχει υποστεί προσμίξεις με ξένες φυλές. Τα άλογα αυτά δεν έχουν την ιδεώδη διάπλαση, γιατί τα περισσότερα εισέρχονται στην εργασία σε νεαρή ηλικία. Xρησιμοποιούνται για φόρτο, σε ελαφρές γεωργικές εργασίες και για παραγωγή ημιόνων. Διαθέτουν μεγάλη αντοχή, είναι λιτοδίαιτα και έχουν πολύ σταθερό βάδισμα σε δύσβατα μονοπάτια. (Μενεγάτος, 2004). Είναι ζώα θερμόαιμης ιδιοσυγκρασίας και ανθεκτικά στις ξηροθερμικές συνθήκες της χώρας μας.(Κωνσταντινίδου,2004)
Eλεύθερα άλογα σε αγέλες συναντά κανείς και σε άλλες περιοχές: Pοδόπη, Mεσολόγγι, Kεφαλονιά, Δέλτα Αξιού, Πίνδο κ.α. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ιδιόκτητα άλογα, που εκτρέφονται εν μέρει ελεύθερα, αξιοποιώντας τη φυσική βλάστηση, ενώ σε άλλες περιπτώσεις είναι άλογα που, όταν κάποτε αφέθηκαν στην τύχη τους, σχημάτισαν κοπάδια και εντάχθηκαν στο οικοσύστημα. Όταν στην Eυρωπαϊκή Ένωση σήμανε συναγερμός για τη διάσωση των αυτόχθονων φυλών αγροτικών ζώων, ξεκίνησε και στη χώρα μας η καταγραφή τους, σε συνεργασία του υπουργείου Γεωργίας με τα πανεπιστήμια της χώρας.(Κωνσταντινίδου,2004).
(http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathglobal_2_08/02/2004_1281678 http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathglobal_2_08/02/2004_1281501)
Στα ορεινά του Δήμου Σελλών Ν. Ιωαννίνων, ζουν ελεύθερα δεκάδες άλογα που εγκαταλείφθηκαν πριν από πολλά χρόνια από τους ιδιοκτήτες τους και έκτοτε προσπαθούν να επιβιώσουν υπό δυσμενείς συνθήκες. Δεκάδες άγρια άλογα των βουνών του Σουλίου, είχαν πεθάνει από τα πολλά χιόνια, το δυνατό ψύχος και την έλλειψη τροφής και νερού, εξαιτίας της βαρυχειμωνιά που επικράτησε στην περιοχή το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2004. Το γεγονός αυτό κινητοποίησε κατοίκους και τοπικούς φορείς έτσι ώστε σε συνεργασία με την πολιτεία να γίνει συντονισμένη προσπάθεια να σωθούν και να προστατευτούν τα εναπομείναντα είδη. Έτσι το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων ανέλαβε την πρωτοβουλία να διασώσει τα άγρια άλογα της Λάκκας Σουλίου, ζητώντας αρχικά από την αρμόδια Διεύθυνση Ειδικών Έργων του ΥΠΕΧΩΔΕ να σχεδιάσει την κατάλληλη υποδομή: στέγαστρα, χώρο αποθήκευσης τροφής, δεξαμενή νερού, ποτίστρες, κλπ, η οποία θα πρέπει τοποθετηθεί σε δημόσια ή δημοτική έκταση που θα υποδειχθεί από τον Δήμο Σελλών και την Κοινότητα Σουλίου. Σε δεύτερη φάση και σε συνεργασία με την τοπική περιβαλλοντική εταιρεία «Σουλιώτικη Συμπολιτεία», που εδρεύει στον δήμο Λάκκας Σουλίου, εγκρίθηκε πρόγραμμα που ονομάζεται «Ενέργειες Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Κοινού: Τα άγρια άλογα της Πίνδου» και αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης. Το έργο εντάχθηκε στο Γ’ Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον» του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ και είναι συνολικού προϋπολογισμού 70.000 ευρώ, ενώ φορέας υλοποίησης είναι η περιβαλλοντική εταιρία. Στόχος του έργου είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση φορέων και πολιτών σε θέματα προστασίας και διατήρησης του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας της ευρύτερης περιοχής του ορεινού όγκου Σουλίου. Μέσω του συγκεκριμένου έργου θα υλοποιηθούν 6 δράσεις που αφορούν σε:
1.Καταμέτρηση των υπαρχόντων άγριων αλόγων 2. Δημιουργία φωτογραφικού αρχείου σε ψηφιακή μορφή 3. Συνεχή παρακολούθηση και εντοπισμός των κινδύνων που διατρέχουν και την πρόληψη αυτών 4. Ευαισθητοποίηση των πολιτών και των τοπικών Αρχών σε θέματα περιβάλλοντος και ειδικότερα των αγρίων αλόγων 5. Διατήρηση του είδους των αγρίων αλόγων ως συμβολή στη διατήρηση της βιοποικιλότητας της Ηπείρου και 6. Ενίσχυση του επιστημονικού ενδιαφέροντος και της έρευνας για την βιοποικιλότητα της Ηπείρου.
ΠΗΓΗ: www.ntua.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου