Πόσα αστέρια έχει ο ουρανός;
Ο ουρανός, τ’ αστέρια, τα στοιχεία, τα σημεία, οι δοξασίες, τα πεφταστέρια κι ευχές, τα τραγούδια κι οι σεβντάδες, τα παιγνίδια της νύχτας κι ένα παιδί του Μ. Λουντέμη που μετράει τ’ άστρα δίχως να βγάζει τσιουρίτσες ή βαρβαρίτσες.
- Πόσα αστέρια έχει ο ουρανός;
- Πέντε και ένα!
- Γύρνα πάρε με κι εμένα!
Ο Ουρανός, κατά την Γεωκεντρική Αριστοτελική και διαισθητική άποψη, είναι η σχεδόν ημισφαιρική νοητή επιφάνεια που φαίνεται ότι καλύπτει τη Γη ή τον ορίζοντα του παρατηρητή και έχει βάση το κυκλικό οριζόντιο επίπεδο, μιας επίπεδης Γης. Ως βάση αυτής της θέασης - θεώρησης, επεισέρχεται το οπτικό φαινόμενο, που οφείλεται στη σύσταση της παρεμβαλλόμενης ατμόσφαιρας.
Καθώς το φως του ήλιου, διερχόμενο ανακλάται στα αιωρούμενα στερεά ή υγρά σωματίδια της ατμόσφαιρας, έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργείτε ένα άπλετο φως, που δε μας επιτρέπει να εκτιμήσουμε οπτικά την απόσταση των ουράνιων σωμάτων από τη Γη, με αποτέλεσμα μια εικόνα κολάζ που εγκαθίσταται ως ιδέα/άποψη.
O παράγοντας της ατμοσφαιρικής εξάλειψης είναι εκείνος, που μειώνει σοβαρά τον αριθμό των ορατών αστεριών πλησίον του ορίζοντα, ακόμη και κάτω από τις πλέον ιδανικές συνθήκες.
Λόγω των συνθηκών αυτών, ο συνολικός αριθμός που μπορούμε να δούμε σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή στον «έναστρο ουρανό» είναι περίπου 2.500. Κατά συνέπεια, δημιουργείτε έτσι ή αυτή η εναλλακτική – διαισθητική άποψη, ότι αυτά τα σώματα είναι τοποθετημένα πάνω στην επιφάνεια μιας «θολοσφαίρας».
Αν και οι αρχαίοι φιλόσοφοι και μαθηματικοί, όπως ο Αρίσταρχοςς και οι Πυθαγόρειοι έκαναν λόγο στη θεωρία τους για ένα Ηλιοκεντρικό πλανητικό σύστημα, οι άνθρωποι προτού τρεις αιώνες πίστευαν ακόμα ότι ο ουράνιος θόλος ήταν υλικός και διαφανής σαν κρύσταλλο και επάνω του στέκονταν "καρφιτσωμένα" τα άστρα.
Αυτή η αριστοτελική άποψη, συντηρήθηκε μέσον της Θεολογίας και του Καθολικισμού, επειδή ακριβώς ο Γεωκεντρισμός ως θεωρία, ταίριαζε με τη Βιβλική άποψη περί της δημιουργίας του Σύμπαντος Κόσμου, που ήθελε τη Γη μας σταθερή κι αμετακίνητη στο κέντρο του, γύρω από το οποίο κέντρο, περιφέρονται οι πλανήτες με τον ήλιο και ασφαλώς «κούμπωνε» καλά με τη θεολογική άποψη.
Ο Κοπέρνικος ήταν εκείνος που θα επανέφερε τη συζήτηση από την Αρχαιοελληνική Γραμματεία με τις μελέτες του προς την επιστημονική άποη και θα έκανε ευθαρσώς λόγο για ένα Ηλιοκεντρικό σύστημα, μέχρι που εμφανίστηκε ο Γαλλιλαίος και εισάγοντας κενοτόμα το «πείραμα» απέδειξε και τεκμηρίωσε τη θεώρηση για το ηλιακό μας σύστημα και την πλανητική θέση Γής, περί τον ήλιο.
Η Ηλιοκεντρική αυτή θεώρηση θα γίνει πλέον αποδεκτή μετά βασάνων, διώξεων και μάταιων θεολογο – επιστημονικών αντιπαραθέσων, καθώς ύστερα από τεκμηριωμένες παρατηρήσεις Παρατηρησιακών Φυσικών, όπως του Τ. Μπράχε που παρείχε δεδομένα στον Γαλιλαίο, ο οποίος με τη θεώρησή του εκτόπιζε αμέσως τη Γη από το κέντρο του Σύμπαντος Κόσμου.
Απ’ το Γαλλιαίο λοιπόν και με καθοριστική την Νευτώνεια θεώρηση, επήλθαν ανατρεπτικές αλλαγές στην μέχρι τότε Κοσμοθεώρηση και εμπέδώθηκε η ορθή επιστημονική άποψη – θεώρηση για τις πραγματικές διαστάσεις του Σύμπαντος Κόσμου, η οποία θεώρηση δεν είναι ζήτημα προσήλωσης, αλλά γνώσης, διαρκούς αναζήτησης και εν δυνάμει διάψευσης των πάντων, μέχρι να προκύψει ένα νέο Παράδειγμα - Επιστημονική επανάσταση(Κουν).
Ο «ουρανός του Ζαγορίου»
Επειδή από κάθε σημείο της Γης φαίνονται και διαφορετικοί αστέρες, έπεται ότι ο κάθε τόπος έχει και δικό του ουράνιο θόλο, υπ’ αυτή την έννοια και το Ζαγόρι έχει το δικό του ουρανό και το δικό του μάτι προς τον ουρανό, που βλέπει από το πανέμορφο χωριό Φραγκάδες του Δήμου Ζαγορίου.
"Το αστεροσκοπείο στους Φραγκάδες, ιδρύθηκε ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός στα τέλη του 2004, με την επωνυμία: «Αστεροσκοπείο Ζαγορίου» και με έδρα το Δημοτικό Διαμέρισμα Φραγκάδων του Δήμου Τύμφης Ζαγορίου.
Σκοπός του αστεροσκοπείου είναι η διάδοση της αστρονομίας, η δημιουργία λαϊκού αστεροσκοπείου στο Ζαγόρι και η εκτέλεση διαφόρων αστρονομικών παρατηρήσεων.
Το διοικητικό συμβούλιο του αστεροσκοπείου αποτελείται από τους τρεις ιδρυτές του: Νίκο Ματσόπουλο, Κ. Σακκά, Χάρη Καμπάνη και δύο εκπροσώπους του Δήμου Τύμφης. Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος είναι ο κ . Ν. Ματσόπουλος.
Το αστεροσκοπείο θα είναι ανοιχτό για το κοινό σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, ενώ θα διοργανώνει εκπαιδευτικά σεμινάρια για ερασιτέχνες αστρονόμους, φοιτητές και μαθητές, καθώς και εισαγωγικά σεμινάρια για το ευρύ κοινό.
Επίσης στοχεύει στην παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού.
Οι εγκαταστάσεις του αστεροσκοπείου περιλαμβάνουν ένα πετρόκτιστο κτίριο εμβαδού 90 τ.μ. στην κεντρική πλατεία του ΔΔ Φραγκάδων, όπου στεγάζει μία πλήρως εξοπλισμένη αίθουσα διαλέξεων, υπολογιστικά συστήματα, βιβλιοθήκη, καθώς και μία έκταση 2000 τ.μ. σε υψόμετρο 960 μέτρων, όπου είναι εγκατεστημένα διάφορα οπτικά τηλεσκόπια, συνολικά 8 στον αριθμό:
Ένα ισημερινό Cassegrain 14, Δύο Meade LX2000 10 και 12, ένα computerized dobsonian 16, δύο νευτώνια 8 και 6, ένα αχρωματικό διοπτρικό 5 και ένα ηλιακό τηλεσκόπιο 3.
Ακόμα υπάρχει βοηθητικός εξοπλισμός αποτελούμενος από φωτογραφικές μηχανές, ccd αισθητήρες, καταγραφικά και ηλεκτρικό φωτόμετρο. Παράλληλα έχει εγκατασταθεί ένας πλήρης αυτοματοποιημένος μετεωρολογικός σταθμός. Το αστεροσκοπείο άρχισε τη λειτουργία του το 2006 αποτελεί και φαίνεται να αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης μεμονωμένων επισκεπτών και ομάδων ειδικού ή γενικού ενδιαφέροντος, καθώς επίσης ως περιβάλλον μάθησης φιλοξενεί οργανωμένες διδακτικές επισκέψεις σχολικών τάξεων."
Ως Π.Δ.Ν.Π. θεωρούμε ότι, το «Αστεροσκοπείο Ζαγορίου» και με την αρωγή του Δήμου, πέρα απ’ την αυτονόητη καταστατική αποστολή και προσφορά του στη διάδοση και εκλαΐκευση της αστρονομίας και φυσικών επιστημών, καθώς αποτελεί πρόκληση και έναυσμα ενδιαφερόντων ιδιαίτερα στους νέους/ες μας, συμβάλει αποτελεσματικά στη δια βίου μάθηση και ασφαλώς δίνει στο Ζαγόρι, προσελκύοντας και απασχολώντας δημιουργικά τον επισκέπτη που έχει ως προορισμό το Ζαγόρι.
«H Πούλια εβασίλεψε κι ο Αυγερινός εφάνη
και το παιδί μου στο σχολειό κι ακόμα δεν εφάνη.
Tο φεγγαράκι του ’φεγγε κι η Πούλια του μιλούσε
κι ο Αυγερινός ο λαμπερός μου το παρηγορούσε.
O δάσκαλος το μάλωνε με μια ψιλή βεργίτσα,
τα γράμματα τα φόρτωνε στου κόκαρα τ’ν ουρίτσα.
Aφέντης του το μάλωνε, βάλε μυαλό βρε Γιάννη,
γιατί σαράντα κόκοροι μας κάνουν ένα Γιάννη.»
Δημώδες
Ο ουρανός, τ’ αστέρια, τα στοιχεία, τα σημεία, οι δοξασίες, τα πεφταστέρια κι ευχές, τα τραγούδια κι οι σεβντάδες, τα παιγνίδια της νύχτας κι ένα παιδί του Μ. Λουντέμη που μετράει τ’ άστρα δίχως να βγάζει τσιουρίτσες ή βαρβαρίτσες.
- Πόσα αστέρια έχει ο ουρανός;
- Πέντε και ένα!
- Γύρνα πάρε με κι εμένα!
Ο Ουρανός, κατά την Γεωκεντρική Αριστοτελική και διαισθητική άποψη, είναι η σχεδόν ημισφαιρική νοητή επιφάνεια που φαίνεται ότι καλύπτει τη Γη ή τον ορίζοντα του παρατηρητή και έχει βάση το κυκλικό οριζόντιο επίπεδο, μιας επίπεδης Γης. Ως βάση αυτής της θέασης - θεώρησης, επεισέρχεται το οπτικό φαινόμενο, που οφείλεται στη σύσταση της παρεμβαλλόμενης ατμόσφαιρας.
Καθώς το φως του ήλιου, διερχόμενο ανακλάται στα αιωρούμενα στερεά ή υγρά σωματίδια της ατμόσφαιρας, έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργείτε ένα άπλετο φως, που δε μας επιτρέπει να εκτιμήσουμε οπτικά την απόσταση των ουράνιων σωμάτων από τη Γη, με αποτέλεσμα μια εικόνα κολάζ που εγκαθίσταται ως ιδέα/άποψη.
O παράγοντας της ατμοσφαιρικής εξάλειψης είναι εκείνος, που μειώνει σοβαρά τον αριθμό των ορατών αστεριών πλησίον του ορίζοντα, ακόμη και κάτω από τις πλέον ιδανικές συνθήκες.
Λόγω των συνθηκών αυτών, ο συνολικός αριθμός που μπορούμε να δούμε σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή στον «έναστρο ουρανό» είναι περίπου 2.500. Κατά συνέπεια, δημιουργείτε έτσι ή αυτή η εναλλακτική – διαισθητική άποψη, ότι αυτά τα σώματα είναι τοποθετημένα πάνω στην επιφάνεια μιας «θολοσφαίρας».
Αν και οι αρχαίοι φιλόσοφοι και μαθηματικοί, όπως ο Αρίσταρχοςς και οι Πυθαγόρειοι έκαναν λόγο στη θεωρία τους για ένα Ηλιοκεντρικό πλανητικό σύστημα, οι άνθρωποι προτού τρεις αιώνες πίστευαν ακόμα ότι ο ουράνιος θόλος ήταν υλικός και διαφανής σαν κρύσταλλο και επάνω του στέκονταν "καρφιτσωμένα" τα άστρα.
Αυτή η αριστοτελική άποψη, συντηρήθηκε μέσον της Θεολογίας και του Καθολικισμού, επειδή ακριβώς ο Γεωκεντρισμός ως θεωρία, ταίριαζε με τη Βιβλική άποψη περί της δημιουργίας του Σύμπαντος Κόσμου, που ήθελε τη Γη μας σταθερή κι αμετακίνητη στο κέντρο του, γύρω από το οποίο κέντρο, περιφέρονται οι πλανήτες με τον ήλιο και ασφαλώς «κούμπωνε» καλά με τη θεολογική άποψη.
Ο Κοπέρνικος ήταν εκείνος που θα επανέφερε τη συζήτηση από την Αρχαιοελληνική Γραμματεία με τις μελέτες του προς την επιστημονική άποη και θα έκανε ευθαρσώς λόγο για ένα Ηλιοκεντρικό σύστημα, μέχρι που εμφανίστηκε ο Γαλλιλαίος και εισάγοντας κενοτόμα το «πείραμα» απέδειξε και τεκμηρίωσε τη θεώρηση για το ηλιακό μας σύστημα και την πλανητική θέση Γής, περί τον ήλιο.
Η Ηλιοκεντρική αυτή θεώρηση θα γίνει πλέον αποδεκτή μετά βασάνων, διώξεων και μάταιων θεολογο – επιστημονικών αντιπαραθέσων, καθώς ύστερα από τεκμηριωμένες παρατηρήσεις Παρατηρησιακών Φυσικών, όπως του Τ. Μπράχε που παρείχε δεδομένα στον Γαλιλαίο, ο οποίος με τη θεώρησή του εκτόπιζε αμέσως τη Γη από το κέντρο του Σύμπαντος Κόσμου.
Απ’ το Γαλλιαίο λοιπόν και με καθοριστική την Νευτώνεια θεώρηση, επήλθαν ανατρεπτικές αλλαγές στην μέχρι τότε Κοσμοθεώρηση και εμπέδώθηκε η ορθή επιστημονική άποψη – θεώρηση για τις πραγματικές διαστάσεις του Σύμπαντος Κόσμου, η οποία θεώρηση δεν είναι ζήτημα προσήλωσης, αλλά γνώσης, διαρκούς αναζήτησης και εν δυνάμει διάψευσης των πάντων, μέχρι να προκύψει ένα νέο Παράδειγμα - Επιστημονική επανάσταση(Κουν).
Ο «ουρανός του Ζαγορίου»
Επειδή από κάθε σημείο της Γης φαίνονται και διαφορετικοί αστέρες, έπεται ότι ο κάθε τόπος έχει και δικό του ουράνιο θόλο, υπ’ αυτή την έννοια και το Ζαγόρι έχει το δικό του ουρανό και το δικό του μάτι προς τον ουρανό, που βλέπει από το πανέμορφο χωριό Φραγκάδες του Δήμου Ζαγορίου.
"Το αστεροσκοπείο στους Φραγκάδες, ιδρύθηκε ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός στα τέλη του 2004, με την επωνυμία: «Αστεροσκοπείο Ζαγορίου» και με έδρα το Δημοτικό Διαμέρισμα Φραγκάδων του Δήμου Τύμφης Ζαγορίου.
Σκοπός του αστεροσκοπείου είναι η διάδοση της αστρονομίας, η δημιουργία λαϊκού αστεροσκοπείου στο Ζαγόρι και η εκτέλεση διαφόρων αστρονομικών παρατηρήσεων.
Το διοικητικό συμβούλιο του αστεροσκοπείου αποτελείται από τους τρεις ιδρυτές του: Νίκο Ματσόπουλο, Κ. Σακκά, Χάρη Καμπάνη και δύο εκπροσώπους του Δήμου Τύμφης. Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος είναι ο κ . Ν. Ματσόπουλος.
Το αστεροσκοπείο θα είναι ανοιχτό για το κοινό σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, ενώ θα διοργανώνει εκπαιδευτικά σεμινάρια για ερασιτέχνες αστρονόμους, φοιτητές και μαθητές, καθώς και εισαγωγικά σεμινάρια για το ευρύ κοινό.
Επίσης στοχεύει στην παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού.
Οι εγκαταστάσεις του αστεροσκοπείου περιλαμβάνουν ένα πετρόκτιστο κτίριο εμβαδού 90 τ.μ. στην κεντρική πλατεία του ΔΔ Φραγκάδων, όπου στεγάζει μία πλήρως εξοπλισμένη αίθουσα διαλέξεων, υπολογιστικά συστήματα, βιβλιοθήκη, καθώς και μία έκταση 2000 τ.μ. σε υψόμετρο 960 μέτρων, όπου είναι εγκατεστημένα διάφορα οπτικά τηλεσκόπια, συνολικά 8 στον αριθμό:
Ένα ισημερινό Cassegrain 14, Δύο Meade LX2000 10 και 12, ένα computerized dobsonian 16, δύο νευτώνια 8 και 6, ένα αχρωματικό διοπτρικό 5 και ένα ηλιακό τηλεσκόπιο 3.
Ακόμα υπάρχει βοηθητικός εξοπλισμός αποτελούμενος από φωτογραφικές μηχανές, ccd αισθητήρες, καταγραφικά και ηλεκτρικό φωτόμετρο. Παράλληλα έχει εγκατασταθεί ένας πλήρης αυτοματοποιημένος μετεωρολογικός σταθμός. Το αστεροσκοπείο άρχισε τη λειτουργία του το 2006 αποτελεί και φαίνεται να αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης μεμονωμένων επισκεπτών και ομάδων ειδικού ή γενικού ενδιαφέροντος, καθώς επίσης ως περιβάλλον μάθησης φιλοξενεί οργανωμένες διδακτικές επισκέψεις σχολικών τάξεων."
Ως Π.Δ.Ν.Π. θεωρούμε ότι, το «Αστεροσκοπείο Ζαγορίου» και με την αρωγή του Δήμου, πέρα απ’ την αυτονόητη καταστατική αποστολή και προσφορά του στη διάδοση και εκλαΐκευση της αστρονομίας και φυσικών επιστημών, καθώς αποτελεί πρόκληση και έναυσμα ενδιαφερόντων ιδιαίτερα στους νέους/ες μας, συμβάλει αποτελεσματικά στη δια βίου μάθηση και ασφαλώς δίνει στο Ζαγόρι, προσελκύοντας και απασχολώντας δημιουργικά τον επισκέπτη που έχει ως προορισμό το Ζαγόρι.
«H Πούλια εβασίλεψε κι ο Αυγερινός εφάνη
και το παιδί μου στο σχολειό κι ακόμα δεν εφάνη.
Tο φεγγαράκι του ’φεγγε κι η Πούλια του μιλούσε
κι ο Αυγερινός ο λαμπερός μου το παρηγορούσε.
O δάσκαλος το μάλωνε με μια ψιλή βεργίτσα,
τα γράμματα τα φόρτωνε στου κόκαρα τ’ν ουρίτσα.
Aφέντης του το μάλωνε, βάλε μυαλό βρε Γιάννη,
γιατί σαράντα κόκοροι μας κάνουν ένα Γιάννη.»
Δημώδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου