Τραχείς βράχοι, παγωμένα νερά και ολόδροσα πλατάνια στήνουν ένα αλησμόνητο σκηνικό, που γίνεται μοναδικό, αν προσθέσεις τα υπέροχα χωριά πάνω από το φαράγγι του Βίκου.
Ο τόπος είναι ιστορικός και υπέροχος.
Τα Ζαγοροχώρια δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις . Ούτε και το φαράγγι του Βίκου, άλλωστε, το ελληνικό Γκραν Κάνιον, όπως λέγεται. Το φαράγγι, που οι πλαγιές του σε ορισμένα σημεία φτάνουν τα 1000 μέτρα, μαζεύει το νερό από τις γύρω θεόρατες βουνοκορφές. Το καλοκαίρι, που τα νερά χαμηλώνουν και η ορμητικότητα τους έχει μειωθεί σημαντικά, ο Βοϊδομάτης προσφέρεται για μύηση στο ράφτινγκ ή για καγιάκ.
Η διαδρομή της 1,5 ώρας, περί τα 10 χλμ.. που αρχίζει από τη γέφυρα της Αρίστης, τερματίζει στην υπέροχη γέφυρα της Κλειδωνιάς. Οι γύρω ταβέρνες θα σας εξασφαλίσουν την ταχύτατη αναπλήρωση των θερμίδων που κάψατε. Το τοπίο είναι μοναδικό υπέροχα κρύα νερά που αναβλύζουν, καταπράσινα πλατάνια, κι από πάνω υψώνονται οι αιώνιες γκρίζες κορυφές, φύλακες και απόρθητα τείχη. Τόσο απόρθητα, που βάφτισαν την περιοχή με το όνομα «Πέρα από το βουνό» - γιατί αυτό σημαίνει Ζαγόρι.
Περιπλανηθείτε στα μονοπάτια που παλιά αποτελούσαν τη μοναδική σύνδεση με τον έξω κόσμο για τα περισσότερα από τα 46 χωριά. Αναπνεύστε το οξυγόνο του εθνικού δρυμού Βίκου, Αώου. Ρεμβάστε στις πλακόστρωτες πλατείες των χωριών, θαυμάζοντας τα υπέροχα πέτρινα κτίρια. Πάπιγκο, Τσεπέλοβο, Βραδέτο, Αρίστη, ονόματα χωριών που φύτρωσαν στο βράχο, άνθησαν από τον κόπο των κατοίκων τους, οι οποίοι ταξίδευαν σαν εργατικές μελισσούλες στα Βαλκάνια, φυλλορρόησαν από την αστυφιλία και την εγκατάλειψη, αλλά κατάφεραν να ξανασταθούν στα πόδια τους χάρη στην ομορφιά τους και την επινοητικότητα των νέων κατοίκων τους. Τα καλοκαιρινά πανηγύρια δίνουν την ευκαιρία στους ξενιτεμένους να ξανασυναντηθούν και να γιορτάσουν στον τόπο τους. Μη χάσετε την ευκαιρία για κλαρίνα ηπειρώτικα στο φυσικό τους περιβάλλον.
ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: http://voltagr.
ΦΩΤΟ: Από προσωπικό αρχείο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου