Ο Αντώνης Κατσαντώνης υπήρξε πολέμαρχος των Ελλήνων κλεφταρματολών, πρόδρομος και εθνομάρτυρας της εθνικής μας παλιγγενεσίας του 1821. Ο γενναίος αυτός πολεμιστής που έζησε και έδρασε στα τέλη του 18ου και στην αρχή του 19ου αιώνα, κυριαρχούσε στα βουνά του Ζαγορίου και των γύρω περιοχών και οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να τον συλλάβουν, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειές των. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Κατσαντώνης κρυβόταν στο Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στο Μονοδέντρι και όταν πλησίαζαν οι Τούρκοι στην περιοχή, αυτός διέφευγε από μία καταπακτή που υπάρχει στο Μοναστήρι προς την παρακείμενη χαράδρα του Βίκου. Σύμφωνα με άλλο θρύλο χρησιμοποιούσε ως κρησφύγετο μία σπηλιά που βρίσκεται κοντά στο γεφύρι του Νούτσου ή Κόκκορη. Όπως και να έχει, ο Κατσαντώνης, ο οποίος ήταν και Σαρακατσάνος στην καταγωγή, υπήρξε ένας μεγάλος αγωνιστής, ο οποίος έζησε και έδρασε και στην περιοχή του Ζαγορίου και για το λόγο αυτό σας μεταφέρω ένα σύντομο βιογραφικό του το οποίο βρήκα στη σελίδα www.041.gr
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ
Εσείς όπου τον είδατε ψηλά στα κορφοβούνια Σταυραετοί και πέρδικες ,ξεφτέρια χελιδόνια, Ελάτε να του στήσετε τραγούδι μοιρολόι, Τον Κατσαντώνη πιάσανε, κλάψτε πουλιά μου κλάψτε Α. Βαλαωρίτης Είναι ο αντιπροσωπευτικός τύπος του ελεύθερου ανθρώπου, που μέσα του αστράφτει το αιώνιο πάθος για λευτεριά. Υπόδειγμα κλέφτη με μεγάλο ηθικό ανάστημα, φυσιογνωμία κυριαρχική, αναδείχτηκε σε κορυφαίο της κλεφτουριάς ολόκληρης της προεπαναστατικής Ελλάδας. Αγαπήθηκε όσο κανένας άλλος από το λαό γιατί στο πρόσωπο του έβλεπε τον Απροσκύνητο και τον αδούλωτο άνθρωπο που χτυπούσε με εκδίκηση το δυνάστη.
Ο Σταυραετός των Τζουμέρκων και των Αγράφων ,ο Αντώνης Κατσαντώνης ,ο σταυραετός της κλεφτουριάς,ο πρόδρομος της λευτεριάς του γένους, που με το μαρτυρικό του θάνατο ανυψώθηκε σε φλάμπουρο εθνικής λύτρωσης αποτελεί το καύχημα όλων των Σαρακατσάνων.
Γεννήθηκε γύρω στα 1775 στο Βασταβέτσι, σημερινό Πετροβούνι των Ιωαννίνων και ήταν ο πρωτότοκος γιος του αρχιτσέλιγκα Γιάννη Μακρυγιάννη και της Αρετής. Είχε άλλα τρία αδέλφια το Γιώργο, το Κώστα, τον Μήτρο και μια αδελφή την Κατερίνα.
Ο μικρός Αντώνης μεγάλωσε σε μια ατμόσφαιρα παλικαριάς και κάτω από τον αδιάκοπο κίνδυνο των τυράννων. Από τα πρώτα χρόνια φάνηκε πως η ζωή αυτού του παιδιού θα ήταν πολεμική και πολυτάραχη. Όσο μεγάλωνε, τόσο έλεγε ΄΄Θα φύγω, θέλω να πάω στα βουνά, θέλω να γίνω κλέφτης΄΄. Και η μάνα του τον συμβούλευε ΄΄Κάτσε Αντώνη μ�, κάτσε Αντώνη μ�΄΄. Από εκεί σύμφωνα με την παράδοση, πήρε το όνομα Κατσαντώνης.
Η κλέφτικη ζωή του Κατσαντώνη αρχίζει στα 25 του χρόνια. Σύντομα διακρίνεται στον πόλεμο εναντίον των Τούρκων και γίνεται καπετάνιος των κλεφτών. μαζί με τα αδέρφια του αναστατώνει όλη την Ακαρνανία και τα ’γραφα. Ο θάνατος των γονιών του, ως αντίποινο από τον Αλή, ο οποίος ήθελε να εξοντώσει με κάθε τρόπο τον Κατσαντώνη, τον πεισμώνει. Το μίσος του ξεχείλιζε σαν λάβα από την καρδιά του για εκδίκηση. Ο Κατσαντώνης κατορθώνει να κατατροπώσει και δεύτερο ασκέρι Τούρκων που είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος των χριστιανών.
Η φήμη του απλώνεται σε όλη την περιοχή των Τζουμέρκων, των Αγράφων και της Ακαρνανίας. Ξεσηκώνει τον κόσμο κατά των Τούρκων και τα βάζει με τους Έλληνες που συμφιλιώνονταν με τον Αλή. Συνεργάζεται με κλέφτες του Ολύμπου ενώ ο ίδιος αποζητά απελπισμένα την μάχη κατά του τυράννου. Εξολοθρεύει για μια ακόμη φορά μεγάλη τουρκική δύναμη. Τραυματίζεται όμως και μεταφέρεται στη Λευκάδα όπου και γίνεται καλά. Εκεί γνωρίζει τον Καποδίστρια και άλλους οπλαρχηγούς.
Εν τω μεταξύ ,ο Αλής απογοητευμένος από τις αλλεπάλληλες αποτυχίες των Δερβεναγάδων του στέλνει τον καλύτερο του στρατηγό, τον Βεληγκέκα. Και αυτός όμως αποτυγχάνει βρίσκοντας τραγικό θάνατο από τον Κατσαντώνη. Η κυριαρχία του πια εξαπλώνεται σε όλη τη Ρούμελη και την Ήπειρο. Η κορύφωση και η αναγνώριση του ως πολέμαρχου γίνεται στη κλεφταρματωλική σύναξη της Λευκάδας τον Ιούνιο του 1807.Μεγάλα ονόματα της κλεφτουριάς όπως ο Καραϊσκάκης ,ο Κολοκοτρώνης, ο Τζαβέλας, ο Μπότσαρης καθώς και άλλοι αναγνωρίζουν τον Κατσαντώνη με επίσημη ανακήρυξη ως αρχηγό όλων των κλεφτών.
Φεύγει πάλι για τα αγαπημένα του βουνά, συνεχίζει τις μάχες κατά του δυνάστη ενώ σχεδιάζει να χτυπήσει τον Αλή μέσα στα Γιάννενα. Τα σχέδια του όμως ματαιώνονται από την ίδια του τη μοίρα. Το 1808 αρρωσταίνει από ευλογιά και αποτραβιέται σε μια σπηλιά έως ότου γίνει καλά. Οι Τούρκοι όμως, ύστερα από εντολές του Αλή, τον βρίσκουν και τον αιχμαλωτίζουν Μεταφέρεται δεμένος στα Γιάννενα όπου και βασανίζεται. Καρτερικά όμως υπομένει όλα τα βασανιστήρια και όπως σε όλη του τη ζωή παρέμεινε αλύγιστος και απροσκύνητος, ούτε και τώρα δε λύγισε μπροστά στα φριχτά μαρτύρια.
Ο Κατσαντώνης, όπως και οι άλλοι της κλεφτουριάς, έγιναν τα θεμέλια που θα κρατούσαν το καινούργιο κάστρο της εθνικής ελευθερίας. Ο ίδιος με το θρυλικό έργο του και τον μαρτυρικό θάνατο του ανυψώθηκε σε φλάμπουρα εθνικής απολύτρωσης. Στάθηκε από τους πρωτομάρτυρες της απελευθέρωσης του γένους από τη σκλαβιά, αιώνιο σύμβολο παλικαριάς , πολεμιστής ανυποχώρητος κάθε δεσποτισμού και τυραννίας.
Ο λαός δικαίωσε τους αγώνες και τη θυσία του. Ο χαμός του έγινε θρήνος και σαρακατσάνικο κλέφτικο τραγούδι. και πέρασε από γενιά σε γενιά σε εμάς τους νεότερους για να μπορούμε να φωνάζουμε πως οι αντρειωμένοι σαν τον Κατσαντώνη δεν πεθαίνουν ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου