Ανηφορίζοντας για τα χωριά του Κεντρικού Ζαγορίου, το πρώτο από τα αξιοθέατα, που θα σταματήσετε οπωσδήποτε να δείτε, είναι το πέτρινο γεφύρι του Νούτσου ή Κόκκορου.
Είναι το γεφύρι που ενώνει τις δύο όχθες του Βίκου ποταμού στο φυσικό στένεμά τους από δύο τεράστιους βράχους. Κάθε φορά που θ' ανέβω στο Ζαγόρι θα σταματήσω να το φωτογραφήσω. Αφήνω το αυτοκίνητό μου στο χώρο στάθμευσης και κατευθύνομαι προς το γεφύρι. Το συγκεκριμένο τοπίο με συναρπάζει. Βγάζω φωτογραφίες από κάθε δυνατή γωνία και μετά συνεχίζω προς τον τόπο προορισμού μου. Στο χώρο στάθμευσης που υπάρχει κοντά στο γεφύρι έχει τοποθετηθεί μία πληροφοριακή πινακίδα με συνοπτικές πληροφορίες για τα πέτρινα γεφύρια. Είναι αυτή που βλέπετε στη διπλανή φωτογραφία. Στην τελευταία μου επίσκεψη την φωτογράφισα και σας μεταφέρω το ενημερωτικό της κείμενο που είναι το εξής:
Ήπειρος: Ορεινή περιοχή με πολλά ποτάμια που έκαναν επιτακτική την ανάγκη κατασκευής γεφυριών για να κινούνται ελεύθερα οι κάτοικοι από μέρος σε μέρος, από τα σύντομα ταξίδια για τις ανάγκες της κτηνοτροφίας, μέχρι τα μακρινά ταξίδια από οργανωμένες συντεχνίες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και πέρα από αυτή.
Εποχή κατασκευής: 18ος -19ος αιώνας κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας.
Τα Ζαγοροχώρια: Κρυμμένα πίσω από τα βουνά είναι τα 46 αναπτυγμένα χωριά. Στα τέλη του 18ου και στις αρχές 19ου αιώνα, το εμπόριο βρισκόταν στην κορύφωση του. 45 γεφύρια διευκόλυναν την κίνηση των αγαθών και των ανθρώπων.
Ποιος αποφάσιζε για την κατασκευή τους; Συνήθως η απόφαση για την ανέγερση μιας γέφυρας ήταν ατομική: κάποιος πλούσιος κάτοικος ή κάποιος μοναχός διπλανού μοναστηριού αποφάσιζε ή σπανιότερα όλο το χωριό.
Ποιος πλήρωνε το λογαριασμό; Όλο το κόστος, που ήταν ιδιαίτερα ψηλό, έπεφτε στον δωρητή. Σε αναγνώριση αυτής της προσφοράς προς την κοινότητα, το γεφύρι έπαιρνε συνήθως το όνομα του δωρητή.
Υλικό κατασκευής: Βασική πρώτη ύλη ήταν πάντα ο σχιστόλιθος που αφθονεί στην περιοχή, ενώ τη συνδετική ύλη αποτελούσε μίγμα τριμμένου κεραμιδιού,σβησμένου ασβέστη, ελαφρόπετρας, χώματος, νερού και ξερών χορταριών. Σε αρκετές περιπτώσεις δεν παρέλειπαν να ρίξουν μέσα, προκειμένου να αυξήσουν περισσότερο την αποτελεσματικότητα του, και μαλλιά ζώων ή ασπράδια αυγών!
Αρχιτεκτονική: Υπάρχουν διάφορα είδη που εξαρτώνται από τον αριθμό και το σχήμα των τόξων. Το σχήμα του τόξου είναι άλλοτε ημικυκλικά και άλλοτε παίρνει ελαφρά οξυκόρυφη όψη θυμίζοντας μουσουλμανικά ή γοτθικά πρότυπα. Οι τεχνίτες δεν παρέλειπαν πριν την παράδοση της γέφυρας να ζωγραφίσουν τη μορφή ενός Αγίου που θα ήταν ο φύλακας άγγελος του.
Όταν τελείωνε: Όταν το γεφύρι ήταν έτοιμο να παραδοθεί, το σπουδαίο γεγονός γιορτάζονταν με τη διοργάνωση μεγάλης γιορτής στην οποία συμμετείχαν όλοι οι κάτοικοι των τριγύρω χωριών.
Το γεφύρι του ΝΟΥΤΣΟΥ ή ΚΟΚΚΟΡΗ, στο οποίο βρίσκεστε, γεφυρώνει το ποτάμι του Βίκου, ακριβώς στο στένεμα του ποταμού από δυο μεγάλους βράχους.
Αλέξης Νούτσος: Το γεφύρι θεμελιώθηκε το 1750 από τον Προεστό του Ζαγορίου Νούτσο Κοντοδήμο. Στα βήματα του πατέρα του, ο Αλέξης Νούτσος (1762-1822) από το γειτονικό Καπέσοβο, Προεστός κι αυτός του Ζαγορίου, με σημαντική θέση στην αυλή του Αλή Πασά, επιχορήγησε πολλές φορές τη συντήρηση του γεφυριού αυτού, που βρίσκεται σε κομβικό σημείο, ώστε να εξασφαλίζεται ομαλά η επικοινωνία των χωριών του Ζαγορίου με το μεγάλο κέντρο, τα Γιάννενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου