Σ’ όλη την Ελλάδα υπάρχουν διάσπαρτα παλιά πέτρινα γεφύρια, που άλλα παραμένουν μέχρι σήμερα λειτουργικά (κυρίως για τουριστικούς σκοπούς) και άλλα, συνήθως τα μικρότερα, βρίσκονται ξεχασμένα σε παλιά μονοπάτια και δρόμους.
Κτίσματα που δημιουργηθήκαν από την ανάγκη του ανθρώπου να υπερνικήσει τα υδάτινα εμπόδια της περιοχής του και να καταφέρει ευκολότερα να έρθει σε επικοινωνία με τις άλλες γειτονικές περιοχές.
Δύο τέτοια πέτρινα γεφύρια, αντιπροσωπευτικά δείγματα της Ηπειρώτικης παραδοσιακής τεχνοτροπίας, υπάρχουν και στο Ηλιοχώρι.
Και τα δυο δημιουργήθηκαν το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, χάρη στην χορηγία συγχωριανών μας και φυσικά φέρουν το όνομα αυτών.
Τα γεφύρια αυτά είναι:
Κτίσματα που δημιουργηθήκαν από την ανάγκη του ανθρώπου να υπερνικήσει τα υδάτινα εμπόδια της περιοχής του και να καταφέρει ευκολότερα να έρθει σε επικοινωνία με τις άλλες γειτονικές περιοχές.
Δύο τέτοια πέτρινα γεφύρια, αντιπροσωπευτικά δείγματα της Ηπειρώτικης παραδοσιακής τεχνοτροπίας, υπάρχουν και στο Ηλιοχώρι.
Και τα δυο δημιουργήθηκαν το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, χάρη στην χορηγία συγχωριανών μας και φυσικά φέρουν το όνομα αυτών.
Τα γεφύρια αυτά είναι:
1. «Πούντε Αλ Πέτσου»
Το «Γεφύρι του Πέτσου», μονότοξο γεφύρι που βρίσκεται στον ποταμό «Βάλε Μάρε» («μεγάλο ρέμα», παραπόταμο του Ρασiανίτη), σε υψόμετρο 844μ, στο μονοπάτι προς την Λάιστα.
Ως ημερομηνία κτίσεως αυτού ο Νικόλαος Έξαρχος στο βιβλίο του «Το Νομπρίνοβο» αναφέρει το 1880, ενώ σε επιγραφή που τοποθετήθηκε κοντά στο γεφύρι μεταγενέστερα, αναφέρεται το 1887.
Η δαπάνη για την ανέγερση του καλύφθηκε από χορηγία της οικογένειας του Αντώνη Πέτσου.
Στο σεισμό που έγινε την άνοιξη του 1967 το γεφύρι έπαθε σοβαρές ζημιές οι οποίες όμως σύντομα αποκαταστάθηκαν.
Εργασίες συντήρησης έγιναν και το καλοκαίρι του 2005 και η κατάσταση πλέον του γεφυριού είναι πολύ καλή.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν πληροφορίες για το ποιοι ήταν οι κτίστες του.
Το «Γεφύρι του Πέτσου», μονότοξο γεφύρι που βρίσκεται στον ποταμό «Βάλε Μάρε» («μεγάλο ρέμα», παραπόταμο του Ρασiανίτη), σε υψόμετρο 844μ, στο μονοπάτι προς την Λάιστα.
Ως ημερομηνία κτίσεως αυτού ο Νικόλαος Έξαρχος στο βιβλίο του «Το Νομπρίνοβο» αναφέρει το 1880, ενώ σε επιγραφή που τοποθετήθηκε κοντά στο γεφύρι μεταγενέστερα, αναφέρεται το 1887.
Η δαπάνη για την ανέγερση του καλύφθηκε από χορηγία της οικογένειας του Αντώνη Πέτσου.
Στο σεισμό που έγινε την άνοιξη του 1967 το γεφύρι έπαθε σοβαρές ζημιές οι οποίες όμως σύντομα αποκαταστάθηκαν.
Εργασίες συντήρησης έγιναν και το καλοκαίρι του 2005 και η κατάσταση πλέον του γεφυριού είναι πολύ καλή.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν πληροφορίες για το ποιοι ήταν οι κτίστες του.
2. «Πούντε Αλ Νασιώκα»
Το «γεφύρι του Νασιώκα» που βρίσκεται στο ποταμό «Κρυοπόταμο», πάνω στο παλιό δρόμο (μονοπάτι) προς τα Γιάννινα.
Μονότοξο γεφύρι που είναι κτισμένο σε υψόμετρο περίπου 1090μ.
Δημιουργήθηκε και αυτό στα τέλη του 19ου αιώνα χάρη σε δωρεά του συχωριανού μας Μιχάλη Νασιώκα.
Δυστυχώς έχει εγκαταλειφθεί τελείως στην τύχη του, αφού ουδέποτε έγιναν σ΄ αυτό εργασίες συντήρησης ενώ αν και απέχει πολύ λίγα μέτρα από τον αυτοκινητόδρομο (10-15 μ.), δύσκολα εντοπίζεται αφού η πυκνή βλάστηση της περιοχής, το «εξαφανίζει».
Ούτε και εδώ υπάρχουν μαρτυρίες για το ποιοι ήταν οι κτίστες του.
Το «γεφύρι του Νασιώκα» που βρίσκεται στο ποταμό «Κρυοπόταμο», πάνω στο παλιό δρόμο (μονοπάτι) προς τα Γιάννινα.
Μονότοξο γεφύρι που είναι κτισμένο σε υψόμετρο περίπου 1090μ.
Δημιουργήθηκε και αυτό στα τέλη του 19ου αιώνα χάρη σε δωρεά του συχωριανού μας Μιχάλη Νασιώκα.
Δυστυχώς έχει εγκαταλειφθεί τελείως στην τύχη του, αφού ουδέποτε έγιναν σ΄ αυτό εργασίες συντήρησης ενώ αν και απέχει πολύ λίγα μέτρα από τον αυτοκινητόδρομο (10-15 μ.), δύσκολα εντοπίζεται αφού η πυκνή βλάστηση της περιοχής, το «εξαφανίζει».
Ούτε και εδώ υπάρχουν μαρτυρίες για το ποιοι ήταν οι κτίστες του.
ΠΗΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΦΩΤΟ: Αρχείο iliochori.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου