Βρισκόμαστε στις αρχές του Νοέμβρη και οι κάτοικοι στα χωριά του Ζαγορίου ετοιμάζουν σιγά-σιγά τα ρακοκάζανα. Τα κρασιά ζυμώνονται και πλησιάζει ο καιρός να βγει το τσίπουρο.
Το τσίπουρο παρασκευάζεται με την απόσταξη στεμφύλων, δηλαδή από τα ράκη των σταφυλιών που μένουν μετά το πάτημα και την εξαγωγή του μούστου. Για την παρασκευή του, χρησιμοποιούνται διάφορα είδη σταφυλιών τόσο λευκά όσο και κόκκινα.
Είναι ένα Ελληνικό αλκοολούχο ποτό, του οποίου η παραγωγή λέγεται ότι ξεκίνησε τον 14ο αιώνα στο Άγιο Όρος, από μοναχούς που διαβιούσαν εκεί και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας μεταξύ των οποίων και η Ήπειρος.
Μέχρι και πριν από λίγες δεκαετίες, το τσίπουρο ήταν αποκλειστικά ένα ποτό που παρασκευαζόταν για σπιτική κατανάλωση, αφού η πώληση αποσταγμάτων για κατανάλωση απαγορευόταν. Σήμερα, με την υπάρχουσα νομοθεσία, επιτρέπεται η παραγωγή και διάθεση τσίπουρου στην κατανάλωση, ύστερα από ειδική άδεια.
Από τα τέλη του Οκτώβρη έως τα μέσα του Δεκέμβρη, όπως σε όλη την Ελλάδα, έτσι και στο Ζαγόρι «βράζει ο τόπος». Τα παραδοσιακά καζάνια παίρνουν φωτιά κι ετοιμάζουν το «τσίπουρο της χρονιάς». Η διαδικασία της απόσταξης μετατρέπεται πολλές φορές σε διασκέδαση αφού στα καζάνια συγκεντρώνονται παρέες από φίλους και γνωστούς του παραγωγού και με τη συνοδεία κατάλληλων μεζέδων, γίνεται η δοκιμή του φρέσκου τσίπουρου, ενώ δεν λείπουν τα αστεία, τα πειράγματα, τα τραγούδια και καμιά φορά και οι χοροί.
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδος, κατά την διαδικασία της απόσταξης, προσθέτουν στα στέμφυλα, την ώρα που βράζουν κι άλλες ουσίες όπως το γλυκάνισο, με αποτέλεσμα το τσίπουρο να παίρνει μία ιδιαίτερη μυρωδιά. Στην περιοχή του Ζαγορίου δεν προστίθεται γλυκάνισος και το τσίπουρο παράγεται μόνο από τα στέμφυλα, γι΄ αυτό και δεν ασπρίζει αν προσθέσει κάποιος νερό αλλά παραμένει διαυγές.
Το τσίπουρο είναι ένα από τα αγαπημένα αλκοολούχα ποτά του χειμώνα. Πίνεται συνήθως σε μικρό ποτήρι και συνοδεύεται από εκλεκτούς μεζέδες. Υπάρχουν βέβαια αρκετοί, που το πίνουν όλες τις εποχές του χρόνου ενώ κάποιοι το προτιμούν σε ποτήρι του κρασιού, συνοδευόμενο με πάγο.
Το τσίπουρο παρασκευάζεται με την απόσταξη στεμφύλων, δηλαδή από τα ράκη των σταφυλιών που μένουν μετά το πάτημα και την εξαγωγή του μούστου. Για την παρασκευή του, χρησιμοποιούνται διάφορα είδη σταφυλιών τόσο λευκά όσο και κόκκινα.
Είναι ένα Ελληνικό αλκοολούχο ποτό, του οποίου η παραγωγή λέγεται ότι ξεκίνησε τον 14ο αιώνα στο Άγιο Όρος, από μοναχούς που διαβιούσαν εκεί και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας μεταξύ των οποίων και η Ήπειρος.
Μέχρι και πριν από λίγες δεκαετίες, το τσίπουρο ήταν αποκλειστικά ένα ποτό που παρασκευαζόταν για σπιτική κατανάλωση, αφού η πώληση αποσταγμάτων για κατανάλωση απαγορευόταν. Σήμερα, με την υπάρχουσα νομοθεσία, επιτρέπεται η παραγωγή και διάθεση τσίπουρου στην κατανάλωση, ύστερα από ειδική άδεια.
Από τα τέλη του Οκτώβρη έως τα μέσα του Δεκέμβρη, όπως σε όλη την Ελλάδα, έτσι και στο Ζαγόρι «βράζει ο τόπος». Τα παραδοσιακά καζάνια παίρνουν φωτιά κι ετοιμάζουν το «τσίπουρο της χρονιάς». Η διαδικασία της απόσταξης μετατρέπεται πολλές φορές σε διασκέδαση αφού στα καζάνια συγκεντρώνονται παρέες από φίλους και γνωστούς του παραγωγού και με τη συνοδεία κατάλληλων μεζέδων, γίνεται η δοκιμή του φρέσκου τσίπουρου, ενώ δεν λείπουν τα αστεία, τα πειράγματα, τα τραγούδια και καμιά φορά και οι χοροί.
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδος, κατά την διαδικασία της απόσταξης, προσθέτουν στα στέμφυλα, την ώρα που βράζουν κι άλλες ουσίες όπως το γλυκάνισο, με αποτέλεσμα το τσίπουρο να παίρνει μία ιδιαίτερη μυρωδιά. Στην περιοχή του Ζαγορίου δεν προστίθεται γλυκάνισος και το τσίπουρο παράγεται μόνο από τα στέμφυλα, γι΄ αυτό και δεν ασπρίζει αν προσθέσει κάποιος νερό αλλά παραμένει διαυγές.
Το τσίπουρο είναι ένα από τα αγαπημένα αλκοολούχα ποτά του χειμώνα. Πίνεται συνήθως σε μικρό ποτήρι και συνοδεύεται από εκλεκτούς μεζέδες. Υπάρχουν βέβαια αρκετοί, που το πίνουν όλες τις εποχές του χρόνου ενώ κάποιοι το προτιμούν σε ποτήρι του κρασιού, συνοδευόμενο με πάγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου